Sokak köpeği

"Aslı'n yoksa suretini ne yapayım?" dedi cam kırığı, yaprak kurusu sesiyle. Bir fotoğraf arıyordum eskilerden, sararmış. Bir leziz likör kokusu sardıydı tüm sokağı. Sandalyesi engelli, sırça bıyıklı abi takıldı elime. Geleni geçeni süzer, eleğin dibinde kalanlara gösterirdi sesini.

Bir kemik gömmüştüm bir yerlere, onu arıyordum. Parmak uçlarımda seke seke, bir tümseğe koşuyordum. Sendeledim. Düşecektim, başucumda. Tuttu ama utandım, aradığımı bulamadığıma yandım. Dudağının kıyısı kıvrık, güldü kızarmış yüzüme. Ay sahnedeymişim gibi sadece beni aydınlattıydı.

Döne döne bir olduydum sokakla. O akardı, ben ardından. Yağmur yasaktı o sokağa, sadece ağlamak yıkıyordu kaldırımları. Yık(a)mak istiyordum tüm sokakları. Telaşıma kızdıydı. Ben durdum, o gözlerini alıp kalktı.

Ne gecenin adı vardı ne sokağın. Bir ipucu arıyordum intiharıma. Adını sordum, dedi: Muamma

Bir kemik gömmüştüm onu arıyordum. Şehrin en son sokağında; bir sandalye, likör kokusu, Muamma abi ve ben. Ben; sokak köpeği...