Sokak köpeği

"Aslı'n yoksa suretini ne yapayım?" dedi cam kırığı, yaprak kurusu sesiyle. Bir fotoğraf arıyordum eskilerden, sararmış. Bir leziz likör kokusu sardıydı tüm sokağı. Sandalyesi engelli, sırça bıyıklı abi takıldı elime. Geleni geçeni süzer, eleğin dibinde kalanlara gösterirdi sesini.

Bir kemik gömmüştüm bir yerlere, onu arıyordum. Parmak uçlarımda seke seke, bir tümseğe koşuyordum. Sendeledim. Düşecektim, başucumda. Tuttu ama utandım, aradığımı bulamadığıma yandım. Dudağının kıyısı kıvrık, güldü kızarmış yüzüme. Ay sahnedeymişim gibi sadece beni aydınlattıydı.

Döne döne bir olduydum sokakla. O akardı, ben ardından. Yağmur yasaktı o sokağa, sadece ağlamak yıkıyordu kaldırımları. Yık(a)mak istiyordum tüm sokakları. Telaşıma kızdıydı. Ben durdum, o gözlerini alıp kalktı.

Ne gecenin adı vardı ne sokağın. Bir ipucu arıyordum intiharıma. Adını sordum, dedi: Muamma

Bir kemik gömmüştüm onu arıyordum. Şehrin en son sokağında; bir sandalye, likör kokusu, Muamma abi ve ben. Ben; sokak köpeği...

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (6)

Karanlığın adı olmak, yağmak o karanlığa... Islatmak gözyaşlarınla soğuk kaldırımları... Bu karanlığın değil acının adı olmak olur... Keskinmiş acın..buradan hissettim..Yüreğinize sağlık.Sevgilerimle

Hoşsada

10.07.2007 8:44

Cevap :: hissettiysen oradan demek ki tanıdıktır sana da. çok saol içtenliğin ve güzel yorumun için. sevgimle 10.07.2007 23:57

karanlığın en aydınlık tarafında ol sen yine de. aydınlığın içinde karanlıkta kalmaktan, sokak aralarını çıkmazlara kaptırmaktan, cam kırıklarının yüreğini kanatmasından iyidir. ve asla vazgeçme. bir yerde mutlaka sesine bir ses, bitmek üzere olan gücüne bir nefes eklenecektir. yolun hep şarkılarda, şarkılarla olsun. eline, yüreğine sağlık...

beenmaya

09.07.2007 14:48

Cevap :: nefes nefese dolaşıyorum bir sokak köpeği gibi. bulduğumu içime gömüyorum. başımı okşayanları da görüyorum. ben aydınlanıyorum. sesime ses verene sevgimle 10.07.2007 0:10

Hep aklımda şöyle bir sahne vardır: bir ıslak sokak, sokak lambaları ışığında parlayan yol, hayatın en ağır ve umursamaz ritminde yürüyen bir sokak köpeği... Öylesine gider, tüm dünya ona aitmiş gibi. Ne hüzünlü bir sahnedir dışardan bakana... Acaba o ıslak yolda koşanın içinden neler geçer o sokak lambaları altında. Her zamanki gibi harikaydı yazın. Sevgilerimle...

Fulya

09.07.2007 10:26

Cevap :: ben, sokak köpeği. geziyorum, tüm dünya benim. tüm sokaklar, tüm ayyaşlar. peki ben kimin, nerenin köpeğiyim? belki bunlar geçiyordur aklından :) çok saol her zamanki içtenliğin için. sevgimle 10.07.2007 0:07

Çıkmaz sokakların ıslak kaldırımlarında yürüyen bir köpek gibi, düşmüş de yollara arar mı gölgen gölgesini.... o vardır diye belki...o vardır diye belki... yağan kederler bile bir başka güzeldi... Hayatını istediğin gibi yontacak güç diliyorum sana... Kardeşim...

yeşilsoğan

08.07.2007 14:43

Cevap :: üstad sımsıcak sarılmışsın gibi hissettim bana. çok ısındım kelimelerinle ve iyi dileğinle. kardeşliği baki kılmak dileğiyle. sevgimle 08.07.2007 17:15