Sokakların melekleri

En çok neden korkarsınız? Şismanlayıp fazla kilo alarak selülitlerin oluşmasından mı?
Yaşlanmak, kel kalmak, uyandıgınızda artık orgazm olamayacanızı anlamak...
Sevgilinizin terk etmesi, kocanızın başka kadın bulması, hatununuzun sizden genç bir erkekle tatile cıkması, maaşınızın artmamasından belkı isşiz kalmaktan... Borsada kaybetmek...Tabii ya asıl örumceklerden korkarsınız değil mi
ya da iğrenç ufak sülük gibi yaratıklardan... Ben de acayip korkarım...
Peki sokak köpeklerinden?.. Karanlıktan olabilir mi?
Yalnız kalmaktan ya da bir sürü para vererek aldığınız elbisenizin ertesı gün indirim sepetinde satılmasından...

Durun tahmin edeyim gün içersinde vapura ya da dolmuşa binerken belki ışıklarda arabanızla durduğunuzda evinizin kapısında yada sevgılınızle sahilde oturuken eşinizle sabah koşusu yaparken kısaca olur olmaz bir yerde
karşınıza cıkan SOKAK COCUKLARINDAN..

"Onlar bizim zihnimizde yüzleri ve ruhları olmıyan sadece birer isimden ibarettirler.Korkulan kaçılan hatta tiksinilen. Yok sayılmaya ve toplumun artıkları olarak görülüp süpürülmeye çalışılan, bir grup isminden ibarettirler sadece...
Sanki birey değillermış gibi ''sokak cocukları'' olarak etiketlenen..."Kwan Yin/psikoloji. (özgür kalemın eksık olmasın hayatımızdan)

Şehrin en güzel resmidir onlar...
Hayır yanlış kurmadım cümlemi.

Şehrin en güzel resmidir onlar... En güzel portreleridir. En güzel manzaraların tek renk ayrıntısıdırlar.
Sırı olmıyan aynadır sırlarla dolu yaşamları yansıtırlar..
Sokak köpeklerinin kokusunu taşırlar üzerlerinde tenlerinde..
Uyuz itlere, gecenin alacakarlığında, gölgelerin çığlıklarında, yaşam ayrıntısının olmadığı mezarlıklarda, acaba ısırır mı korkusu duymadan ısınmak için sarılırlar, yastık yaparlar soğuk mezar taşlarını, yorgan olur aşısız sokak köpekleri. İSİM KARDEŞİDİR ONLAR.

Takım elbiseli abilerin, kadınları ıkna eden süslü kelimelerine değil, dillerinin ucunda ki argolara sahiptirler. Hiç bir oluşumun içersinde varolmamaları/hiyararşi zincirinde bir halka oluşturmamaları, oy verme yaşına kadar
hayatta kalamamaları, küfre yakışan elbiseleri giymelerine nedendir.

Ve ÇOCUK DEĞİLDİR ONLAR.
Korkusuz, savaşçı olduklarını ilan eden derin yaralara sahiptirler. Yeryüzündeki her savaşın izleri, yasak elmanın eskizleridir vücutlarında ki çizgileri...
Belki bu yüzden Tanrının çocukları onlar.
Belki bu yüzden bu kadar netler.

Bu yüzyılın kutsal kitabının satırları. İmla hataları düzeltilmemiş. Kelime oyunlarından yoksun;Giriş, Gelişme, Sonuç..
Şehrin en güzel resmidir onlar. Renkleriyle oynanmamış. Çizim hataları kapatılmamış...

Onlardan güçlü olabilseydim/onlara acırdım. Ben onlara hayranlık duyuyorum. Acılarını hasır altı edişlerinine/Birlikte yaşayıp/Birlikte kalabilmelerine ve yanında ki beden için düşünmeden ölebilmelerine...

Kadın kokusunda şarhoş oluşlarımdan daha ayık geziyorlar gecede... İsyanları cennetin kapısını aralıyor. Belki bu yüzden kısa oluyor yaşamları. Bu yüzden yakışmıyorlar bu şehre. Evrene..

Tanrılar için işkenceler çeken peygamberlere inanan geleneksel inanç sahiplerinin, ayinlerinde, elleriyle ateşe verdikleri ölüm melekleri onlar...
Bu yüzyılda yazılan kutsal kitabin müritleri, kurdukları hiyerarşi zincirleri, tanrı egoları, Emitasyon sevgileri, Meta bağımlılıkları, maskeli yüzleri, değişken kimlikleri tarafından isimlendirilmiş ölüm melekleri...

Komik aslında. Ölüm melekleri, ibadetlerin, dinlerin ironileri... Belki bu yüzden erken olur ölümleri..

Dialog:

-Abi sen neden böyle arada bizimle sabahlıyorsun.Kafan mı iyi oluyor. Aynasızlardan mı kaçıyorsun? Kan davası falan mı var?
-Geçmiş çağlarda insanlığın en iğrenç işkencelerine maruz kalmış isimlerin reenkarnasyonu gibisiniz.
Hikayelerinizi dinlerken size ibadet ediyorum.
-Buyur işte. Bir de ne dediğini anlasak.
-Oğlum keyif alıyorum yani sizinle sarap içmekten.
-Şimdi oldu o zaman serefeee..

Onlar şehrin en güzel resmidirler. Bu yüzden yakışmıyoruz belki bu resmin karesine..