Sokaktaki kadınlar- evde ki kadınlar

Kadınların hiç dikkat etmediği bir şey var, bu da maalesef kendilerine hep eksi puan kazandırıyor.

Halk diline yerleşmiş bir deyim vardır, ‘Ev hali’ diye. Nedir ev hali? Rahat olmaktır. Resmiyetten uzak, samimi, sıcak bir görünümdür.

Ev halinin başka bir şekli de var, o da kimilerine göre dağınıklıktır. Hatta darmadağınıklıktır. Ben bu dağınıklığı ev eşyalarının dağınıklığı olarak söylemiyorum, kişinin kendi dağınıklığından söz ediyorum. Ve de özellikle kadınların ev halinden.

Sokakta, işte, gezmede, seyahatte, misafirlikte iki dirhem bir çekirdek giyinip, süslenip püslenen, makyajın en alasını yapan kadın, sanki evde bambaşka biri oluveriyor.

Saç dağınık, makyajın yarısı gitmiş, yarısı kalmış, dışarıdaki kıyafet çıkarılıp, evde ne bulunursa o giyilmiş, hatta en eski, yırtık pırtık, dökülen kıyafetler geçirilmiş.

Dışarıda başka, evde bambaşka bir kadın. Tanınmaz halde. Eeeee! Ne de olsa ev hali, olur böyle durumlar.

Ama olmuyor işte. Neden mi? Çünkü adam sokakta gördüğünü evde de görmek istiyor. Dışarıda bulduklarını evde de bulmak istiyor. Ama ne buluyor, ne görüyor.

O zaman ne oluyor?.. Adamın gözü hep dışarıda oluyor. Bu kez kadın, adama kızıyor ‘gözün hep dışarıda’ diye. Sonra dert yanıp, ağlıyor, ‘benim sokaktakilerden neyim eksik’ diye.

İşte kadınlar üzerindeki gözlemim böyle benim. Kim olursa olsun, anne, abla, kardeş, eş, sevgili… Kadın kadındır ve evdeki kadınla, sokaktaki kadın arasında dağlar kadar fark var. Tabi ki sokağa döküntü bir şekilde çıkılmaz, işe, düğüne, gezmeye pecmurde bir halde gidilmez. Oralarda yabancılar vardır, beğenmezler sonra. Ayrıca başka kadınlar vardır, güzellik, dişilik rekabeti vardır.

Peki evde ne vardır? Hiç bir şey. Kanepeye uzanmış, elinde televizyon kumandası kanaldan kanala dolaşan bir adam.
Adamda da tık yok.
Çünkü evde sokaktaki kadın yok…

****

Not: Hanımlar taraflı olduğumu düşünmesin sakın, sokaktaki erkeklerle evdeki erkekleri de sonra yazacağım…