Sokaktakiler çok üşüyor..

Kar ve dondurucu soğukta bir battaniyeye sarılı yatıyordu Maçka Parkı teleferik istasyonuna yakın bir bankın üzerinde dün akşam saatlerine yakın evsiz yurtsuz belkide kimsesiz bir adam.

Muhtemelen alkol sınırını sınırsızca tüketen vatandaşlarımızdan biri olmalıydı cep telefonuma mesaj yoluyla iletilen bilgiden anladığım kadarıyla.

Tam da şiirimi yazarken o dondurucu soğukta karşıma çıktı üşüyen adam. Yarıda keserek şiirimi yanına gittim, bir şey armağan ettim ama içim çok burkuldu içim acıdı yandı tüm duygularım alt üst oldu yazamadım devamını..

siz olmalıydınız şu anda yanımda..

siz olmalıydınız kar taneleri burnumun direğini sızlattığı şu anda..

elleriniz olmalıydı ellerimiz içinde..

bir şey istediğimden değil..

üşüyorum.

*

Biliyorsunuz şiir yazma heyecanı ne zaman gelir insana bilinmez. Bazen şiirin sonunu getiremez şair bir türlü ama ben kesmek zorunda kaldım.

Esnaf komşumun uyarısına uyarak konuyu Belediye görevlilerine taşıdım lakin kamuya ait barınaklara taşıyamadığımı mesajla öğrenince daha çok üzüldüm içimden içimden.

Şöyle yazıyordu mesajda;

"Bahse konu adresteki vatandaşımız tespit edilmiş fakat ekiplerimize gitmek istemediğini belirtmiştir"..

*

İkna edememek ne kötü şey. İnanadım inat'tır bu tür konularda. Asla pes etmem. Hele ikna konusu insanın sağlığıyla ilgili bir konudaysa inadım üçe beşe katlanır. Hele ikna olmamaya direnen bu kişi ailenizden biriyse çılgınlık noktasına kadar savaşırım, "ikna için günlerce haftalarca uğraştım, ne yaparsa yapsın" demem, diyemem, öyle bir lüksüm olamaz. Baktım başaramıyorum, toplarım etrafıma akraba-i talükatı, okulum işim diyen de olsa!

Akşama doğru tekrar aynı yere gideceğim ikna edemeyeceğimi bildiğim halde. O vatandaşımız o bankı mekan edinmiş olmalıdır.

O tür insanları ikna etmek zordur. İkna olup sığınma evlerine gitmek istemezler çünkü işin içinde "kamu" var. Alkol alımım kısıtlanır düşüncesiyle gitmek istemezler. Oysa kamunun sıcak yemek sıcak ortamında sağlığının korunabileceğini düşünemez.

Düşünemediği için zaten bankın üzerinde battaniyeye sarılı şekilde sabahlıyor.

Peki bu bir insan ve hepimizin insanı insanımız.

Öylece bırakmamız mı dır doğru olan?

Hayır!

Belediye ekipleri yeterli değil. Psikolog gereklidir ayrıca.

Psikolog mu yok?

Elini sallasan ellisi psikolog memlekette!