Sokrates’in son gecesi

Devlet Tiyatroları’nın sayfasında oyunun özeti şöyle verilmiş (1): “Sokrates’in baldıran zehrini içmeye hazırlandığı son gece, gardiyanı için büyük bir fırsattır. Bu sayede ünlü filozofun hem son anlarına tanıklık edecek, hem de cebini doldurabilecektir. Demokrasi, iktidar, oligarşi, savaş, adalet gibi kavramların sorgulandığı tartışma, Sokrates’ in karısının gelmesiyle başka bir noktaya taşınır.. Artık kimin Gardiyan kimin Sokrates olduğunun karıştığı gecede, olaylar istenmeyen ve beklenmeyen şekilde gelişir.”

2500 yıl önce yaşayan Sokrates bugünlerin Türkiye’sine gelmiş, 1950lerin DP demokrasisini, Özal’ı, 2000lerin AKP demokrasisini, Davos’u, malum davayı görmüş olmalı. Yoksa herşey nasıl birebir örtüşebilirdi.

Yönetmen Metin Belgin; oyuncular Melek Baykal, Mustafa Uğurlu, Mehmet Ali Kaptanlar olunca (hepsinin adları M harfi ile başlıyor), İstanbul Devlet Tiyatroları oyunların kadrolarını belirlerken bu işi harf sırasına göre mi yapıyor, demekten kendimi alamadım. Oyunu izleyince bunun iyi yöntem olduğunu düşündüm. Çok iyi bir oyun izledik.

Oyunun Ankara’daki kısa turnesi bitiyor, bu şansa sahip olanlardan biri olarak yeniden Ankara’ya davet ediyorum.

Blognot: Kuzenim Seval’in akşam için tiyatro davetini aldığım Çarşamba sabah saatlerinde gözlerimden uyku akıyordu. Akşam, Çayyolu Cüneyt Gökçer Tiyatrosu’nun bekleme salonunda rahat koltuklarda otururken uyumamak için kendimi zor tutuyordum. Oyunun ilk bölümündeki uyku diyalogları sanki benim için yazılmıştı. Artık uykum kalmamış, oyunun büyüsüne kapılmış dikkatle izliyor ve düşünüyordum. Teşekkürler Seval, iyi ki davet etmişsin.

(1) Sokrates’in son gecesi: http://www.devtiyatro.gov.tr/eser/eser1603.asp

Ankara, 7 Şubat 2009