Sol anahtarı

Blog yazarları, ”solu” tartışıyorlar.

Akademik boyutta yazılar döktürüyor, bazı arkadaşlar.

Kimisi mizahi yazılar karalıyor.

Hepsi yakışır.

Bende söyle, “soldan bir giriş” yapayım.

Sinyalsiz.

Hatırlıyorum.

70’li yıllarda radyolardan sipikerler durmadan bağırıyordu

“Bilmem nerede, Devgençli bilmem kimler yakalandı.

Devgenç üyeleri, Amerika’yı protesto etti.

Dev Genç diye yazmıyorum. Devgenç.

Dev Genç deyince yaşı genç, insan azması gençler aklıma geldi. Masallardaki devler gibi.

Birde sonradan öğrendim ki, iş öyle değilmiş.

Dev Genç; ”Devrimci Gençlik” demekmiş.

Kimmiş bunlar?

Amerika’ya karşı çıkıyorlarmış. Defol Amerika, diyorlarmış. “Defol 6.Filo” diyorlarmış. Tam “Bağımsız Türkiye” istiyorlarmış.

Sallandırıverdik gençleri. Eften püften nedenlerle.

Tüketebildiler mi, “Devrimci Gençliği?”

Bu söylemler bana uyar.

Niye uymasın.

Bende sol elimi kullanıyorum.”Tam bağımsızlık” istiyorum bende.

Doğuştan sol elimi kullandığımdan, yeteri kadar baskı görmüşüm. Solcular hep baskı görür.

Ankara’da bir MHP’li, “beni niye dövüyorsunuz, ben solcu muyum?” diye bağırmıştı polislere.

Neyse.

Sol elimle kaşık tuttum. Babam sağ eliyle patlattı enseme.

İmam, sol ayağınla camiye girme dedi.

Birisi, sol ele “g*t eli” derler dedi.

Sol elle g*t yıkanır, diye kükredi, birisi.

Birisi çıkıyor. Sağduyulu olun diyor. “Solduyulu olun” diyen yok.

Politikacılarda hep sağduyulu olun diyorlar. Sağduyudan besleniyorlar. Sağduyu ile bastırıyorlar her şeyi. Doğru yaptıkları bir işte yok.

Abdest alırken sağdan başlan, diyor imamlar.

Sağdan yatın yatağa, sağdan kalkın

“Bu gün işim ters gitti, soldan da kalkmadım” diyenler var.

Suçlu, sol.

Soldan kafanıza taş düşsün emi.

Ne istiyorlar soldan?

1950 yılından beri hep sağcılar iktidarda. Aha! Meydanda memleketin hali.

Hiç sağcılığı sorgulayan yok. Bütün sağcılar cennetlik.

*

Bakın bizim köyde “sağcı ve solcuları” nasıl ayırırlar.

Sağcı; “dindardır, müslümandır, dürüsttür.”

Solcu; “dinsizdir, imansızdır, dürüst değildir.”

Hatta daha ileri gidenler var.

CHP’lilerin bile cenaze namazı kılınmaz. CHP, ne kadar solu temsil ediyorsa?

Solculuk böyle anlatılmış, yıllarca.

Hele kominizim bir canavar olarak anlatılmış. “Belki de canavardır.”

Bizim köyde 25 kadar CHP’li, yani solcu(!) vardır.

Hiçbirinin, başka birine üçkâğıtçılığı yoktur.

Köydeki bütün sağcılar, yaptıklarını din ve imana bağlayıp gemilerini yüzdürmektedirler.

Ön yargı yağmıyorum.

Adam dürüst olsun, insan olsun.

Sağcı olsun, solcu olsun. Önemli değil.

Ne yazık ki bu memlekette solcular daha çok çile çekiyor.

*

Hep anlatılır. “Sağcılık ve solculuk nasıl çıktı?” diye

İşte bir toplantıda, sağ tarafa “varlıklı ve zenginler” oturtulmuş. Sol tarafa ise, “köylüler ameleler, işçiler ve fakirler” oturtulmuş.

Sağda oturanlar, ”sağcı”

Solda oturanlar, ”solcu” olmuş.

Eeee! Bende bir köylü çocuğuyum. Toprak insanıyım. Emek gücümden, başka bir şeyim yok. Solcuyum.

Hangi sınıfın içinden çıktığımı biliyorum.

Gidip de zenginleri savunacak değilim.

Ne yazık ki, solda oturanlar kendi sınıfına ihanet edip, sağda oturanları destekliyorlar.

Sürünmeye de devam ediyorlar.

Solun tarifi mi?

Bilmiyorum.

Bilenlerin tarifinden de bir şey anlamıyorum.

Şu anda ülkemizde solu temsil eden (sözde) onlarca örgüt var. Her birisi ayrı telden çalıyor. Akort yok. Solu temsil eden bir oluşum da yok.

*

Benden bu kadar.

Solculuğun tarifi şöyleymiş böyleymiş. Şu yazar, şöyle tarif yapmış. Bu prof, böyle demiş. Derler efendim. Diyenlerde solcu değildir zaten. Beni çok fazla ilgilendirmez.

Ben bildiğimi okurum.

*

Uğur Mumcu, ”Sakıncalı Piyade’de” bayrağı sola salladı, yargılandı.

Bu ülkenin birçok genci, ”Leylim ley” türküsünü dinledi diye, altı ay içeri tıkıldı.

Evinde, solcu bir yazarın kitabı bulunanlara çok çektirildi.

Yalan mı?

*

70 li yıllarda solcuların söyledikleri her söz bu gün doğru çıktı.

“Bağımsız“ hiçbir şey kalmadı.

Bakın görürsünüz.

Sol darmadağınıkmış.

Buda başka bir sorun.

Şimdi ki örgütlenmelerinde yapıları ve nitelikleride değişti zaten.

Benim solda oturma anlayışım, hiç değişmedi.

Sol koltukta otururum.

Sollarım.

Sol elimi kullanırım.

Sol düşünürüm.

Bağlamayı da sol çalarım.

Sol yoksa, “sanatta” yok.

Sol yoksa hiçbir şey yok.

Bu kadar, “solculuk” yeter.

Benim kafam, bu kadar basıyor.