Sol göz-2-

Bir önceki yazımda sol adına süren tartışmalara karşı keskin kenarlı öngörülerimden söz ederken aslında ümitsiz bir çıkış değildi niyetim. Ancak yirmi yılda bir sol kendi adına çıkıp özeleştiri yapacağı yerde birkaç elit aydının kendi halinde yaptıkları açıklamalardan sonra görevlerini yapmanın verdiği keyifle geri çekilmelerinden başka elde bir şeyin kalmayacağına duyduğum yargıydı; yine öyle olacağına kuşku duymuyorum. Ama yine de kendi düşüncelerimi burada yazacağım. Ki kendilerine ulaşmayacağını bildiğim halde…

Sol Anadolu’da lükstür demiştim. Yani özel çabalarınız, öncesinde ailenizden ısrarla taşınıp gelen bir sol yönünüz yoksa ulaşmak hep zor olmuştur kendilerine.

Sol başıboştur. Örneğin, solcu birinin başına bir şey geldiği vakit, ne onu arayan soran ne de onun için özel çaba içine giren partili yandaşları çoğu zaman olmaz. Ama en beklemediğiniz başka biri için, sadece Ülkcü veya AKP’li olması onun Ankaralardan aranmasına, derdine koşulmasına yeterdir.

Üstelik ne gariptir, ülkücü insanlar hiç tanımadıkları diğer ülkücülerle sanki öncesinde aralarında görülmeyen bir anlaşma varmış gibi aynı tavırları gösterirler. Öncesinde hiçbir siyasi tavırları yokken onları ilgilendiren bir konuda çok hızlı ve atak davranarak bir araya gelirler. Yüzlerde ciddiyet hiç kaybolmaz belki ama çoğu zaman birbirini tutma ve destek olma konusunda en iyi onları gördüğümü söylemeliyim.

Tarafsız anlatacağım, başlıklarla. Yazacaklarım elitlerin söyleyeceklerinin tekrarı olmasın derdim.

Ülkücülerin bu toplumsal tavırlarından solun öğrenmesi gerekenler var.

Aynı şekilde diğer sağ parti mensupları da bu arkadaş koruma ve kollama işinde soldan çok daha ilerideler.

Sol çok konuşur. Çok ve gereksiz konuşanları Anadolu insanı sevmez; çünkü güvenmez. Bir yerde hırsızlık olsa en çok oranın hırsızı bağırır çağırır, tepki gösterir. Çok konuşmak halk için, yalanlar gizleme adına ikna çabaları anlaşılır.

Çok konuşma geleneği başkalarının konuşmalarını engelleme adına yapıldığından halk kendilerinin hiçe sayıldığını düşünerek anlar.

Anadolu’da sol çoğu zaman halka güven vermez. Çünkü sol parti içinde örgütlenmiş yılların hırsızları boş heybelerini hazırlamışlar sıralarının gelmesini beklemektedirler. Halk onları çok iyi bilir.

Anadolu'da her köyün bir solcusu vardır.

Halkın anladığı ve sevdiği Atatürk onların düşündüklerinden farklıdır.

Devam edeceğim…