Sol yanım acıyor

Sabah sabah ne kahvemin tadını var, ne de yüzüme üfüren ılık sabah melteminin.

Kokuyor her yanımız… 12 Eylül’ün kusmukları kokuyor.

Karagöz ve Hacivat’tan utanıyorum artık. Gölge oyunu demeye, orta oyunu demeye dilim varmıyor.

Bir yanda AKP, beri yanda Ergenekon. Aslında ne AKP, ne Ergenekon...

Sadece kin… Sadece nefret… Sadece öç alma.

Madımak’ı müze yapalım dediler… Kebapçı oldu.

Deniz Gezmiş’in parkası fetişistlere alet oldu.

Taksim, demokrasinin terazisi oldu.

Velev ki siyasi simge ile başörtüsü, türban oldu.

Atatürk’ü sevmek ayıp oldu.

Halkların kardeşliği demek vatan hainliği oldu.

12 Eylül’ün kusmuklarından bulaşmamış ne kaldı bu memleketde?

Cumhuriyet kime inanacağını, güveneceğini şaşırdı. Ordu, yargı, iktidar, medya…hangisine inanacak bu cumhuriyet?

Kusmukların müsebbipleri ortalıkta geziyor hala, darbenin günlüğünü yazanlar ağam paşam gibi dolanıyor etrafta. Eller ve cepler birbirine karıştı.

Boşa mı yitti gerçek demokrasi aşığı canlar? Toprak altında eridiler bittiler…demokrasi diye diye.

Birileri emretti… şu güzel memleket kusmuk içinde kaldı.

Demokrasi kan ağlıyor…

Biz de kusmuklardan kendimizi nasıl kurtaracağız, bunun telaşına düştük.

Ey Halkım ! Bir başımıza kaldık 70 milyonun içinde…

Sol yanım acıyor…