Soma cehennemi

Dün "keşke olmasaydı" diyebileceğimiz talihsiz ve acı iş kazasının olduğu Soma’daki madene gittik. Kaza alanında oradaki acının ve üzüntünün ve aynı zamanda yeşermesi için dua edilen umudun da parçası olduk. Oradaki becerikli ellere, saf niyetlere, temiz kalplere ve güçlü vicdana sahip insanlarla birlikte hizmet etmek için elimizde gelen gayreti gösterdik. 

Hizmet etmek böyle bir ortamda inanılmaz önemli. Bir an geliyor; bir bakıyorsunuz saatlerdir kömür madeninde derinlerde çalışan bir kurtarma ekibi üyesi dışarı çıkıyor. Yüzü kapkara olmuş. Yorgun düşmüş çabalamaktan. Bizim Kızılay ile yemek dağıttığımız alana geldiğini görünce herkes bir anda ona bir Cumhurbaşkanı muamelesi yapıyor. Yeter ki o kısa dinlenme anında ona yardım edebilelim. Yeter ki o, o kısa anda bir an bile olsun rahatlayabilsin. Yeter ki bir an bile olsa yorgunluğunu alabilelim. Çünkü biz oradayız ama onların teknik beceri ve eğitimlerine sahip değiliz. Bu yüzden de arama kurtarma çalışmalarına katkı sağlayamıyoruz. Ama o sağlayabiliyor ve yaptığı iş o zaman diliminde her zamankinden daha değerli. Çünkü insana hayatı için zamanla yarışılıyor. 

Dün bulunduğumuz topraklar güzel Anadolumuzun bir doğa harikası olması sebebiyle 4 gün öncesine dek bir cennetti. AMA aynı zamanda bu talihsiz kaza sonucu yaşanılanlarla, son 4 gündür yeryüzünde cehennemin yaşandığı bir mekan oldu. Cehennem Soma'da son 4 gündür Antik Yunanlıların "Yer Altı", "Tartarus" veyahut "Hades" diye bahsettikleri gibi gerçekten yerin altındaydı. 

Dilerim ki bu talihsiz kazadan gerekli dersler çıkarılır ve feyz alınır. Bugün Dünya’da binlerce maden var. Teknolojik olarak sağlanan ilerlemeleler ile artık eskiden yaşanılan kazaların önüne geçmek mümkün. 

“Kaderde varsa kaçmak mümkün değil” diye düşünmemek lazım. Tevekkül diye bir şey var. Fatalizmin bahsettiği kadercilik hayatta geçerli değil. “Tevekkül” demek elinden gelenin en iyisini yapmak ve gerisini Allah’a havale etmek demek. Sen elinden geleni yapacaksın önce. Tevekkül işte bu. Bu olaya geri dönersek de, önce niyet ve sonra gayret ile tekrar aynı şeyleri yaşamamak adına gerekli önlemler alınmalı. 

15 Nisan 1912 gecesi… Zamanın en ileri teknolojisiyle üretilmiş Olympic sınıfı bir yolcu gemisi olan meşhur Titanik adlı gemiyi hatırlayalım. Otoriteler tarafından batmaz denilen Titanik, daha ilk seferinde buz dağına çarparak 1514 kişiyle birlikte Kuzey Atlantik sularına gömüldü. Bu facia sonrasında tüm gemi yapımı ve denizcilik kuralları gözden geçirildi ve gerekli değişiklikler yapıldı. Keşke bu tür bir faciaya gerek kalmasaydı. 

Nasıl Titanik faciası maalesef akıl ve mantıkla alınmayan önlemlerin 100 yıl önce bir facia ile alınmasına sebep olduysa, şimdi de Soma’daki faciadan umarım gereken dersler çıkarılır ve bu tür olayların tekrarlanmaması için gerekli önlemler alınır. 

Vefat eden vatandaşlarımızın mekanları cennet olsun; geride kalanlara da sabır diliyoruz. 

Sevgiler,

Kenan