Son 25 yılda üniversitelerimiz tel tel dökülmüş

Son 25 yılda üniversitelerimiz tel tel dökülmüş.

Son 25 yılın uluslararası bilimsel dökümü yapıldı. Sonuç hüsran; Türkiye dünya bilimine yüzde 1'lik bir katkı bile yapamamış. Ne olacak bizim halimiz?

Çalışmayı TÜBİTAK yapmış. Uluslar arası veriler göz ününe alınmış ve bir kitap yayınlamışlar. Kitapta, 1981'den 2006 yılına kadar uluslar arası dergilerde yayınlanan makalelerin dökümü yapılmış. Sonuç pek iyi gelmedi bana. Türkiye, ülkeler sıralamasında 21'inci olmuş. Sıralamaya göre, ABD'nin 5 milyon 861 bin 401 makale üretip 123 milyon 847 bin 576 atıf aldığı dönemde Türk üniversiteleri sadece 98 bin 186 yayın yapabilmiş.

Türkiye'nin makale bazında dünya bilimine katkısı yüzde yarım olmuş. Üstelik Türk bilim adamları, kendi makalelerine kendileri atıfta bulunarak referans atıf sayısını yükselttikleri halde, dünya bilimine yüzde 1'lik bir katkı bile yapamamışlar. Kendine yapılan atıflar çıktığında Türkiye'nin orijinal yayın sayısı 64 bine, atıf sayısı ise 112 bine gerilemiş.

Matematikteki durum;

Türk üniversitelerinin durumu özellikle temel bilimlerde daha kötü çıkmış. Matematikte 25 yılda ancak 1197 yayın yapılıp, 2 bin 649 atıf alınmış.

Kendine yapılan atıflar çıktığında yayın sayısı 747'ye, atıf sayısı da 498'e gerilemiş.

Fizikteki durum;

25 yılda fizik yayını sayısı 7 bin 359, atıf sayısı da 39 bin 435 gibi görülürken, kendine atıflar çıkarıldığında yayın sayısının bir anda 347'ye, atıf sayısının da 4 bin 40'a düştüğü tesbit edilmiş.

Hukuk da durum;

Tam bir facia. Bence Türkiye hukukta tam bir bilimsel çöküş içinde gibi. 25 yılda yazıla yazıla sadece 14 hukuk makalesi yazılmış.

Bu 14 makaleye bir atıf yapılmış, dikkatinizi çekerim o da yazarın kendisi tarafından yapılmış.

Klasik sanatlarda makale sayısı ise 3 imiş.

Tarih, Edebiyat, Felsefe, Din ve Dinayet dallarında da durum içler acısı çıkmış.

Dikati çeken ise uluslararası alanda göğsümüzü kabartan tek dal tıpın olmasıdır.

Yayınlanan 98 bin 186 yayının 38 bin 161'ini klinik tıp oluşturdu.

Üniversitelerdeki durum;

1956'da kurulan ODTÜ'nün yayın sayısı 5 bin 711, (kendine atıflar hariç 3 bin 35),

İstanbul Üniversitesi'nin 8 bin 841 (kendine atıflar hariç 5 bin 736),

Boğaziçi Üniversitesi'nin 2 bin 383 (kendine atıflar hariç bin 225),

İTÜ'nün yayın sayısı ise 4 bin 27 (kendine atıflar hariç 2 bin 2) imiş.

İşde durum bu.

Çözüm olarak bir şeyler yapmak lazım.

Ama ne?