Son Adım

kimse görmez ki kendi yüzünü

birinin bir ayna tutması gerek

tek başına çözülmeyen düğümü

bir elin daha tutması gerek

diğer elini de kullan

evet kabul, zaman siyah

ancak, daha çekilmedi tenden ruh

demek ki var bir umut

bahara sal

baka baka, çayırında yeşillensin

aç gözünü kalbim

yükselt biraz içindeki lâmbanın fitilini

göz yeniden baksın ve görsün

pinokyo burunluları

eskiden çekildiğin kuyuları

pus/u/lu yalnızlıklarında

çılgınca dağılmalarını

kafanda, kılı kırk yarmalarını

değer miymiş bilsin

/vazgeçmek, o kadar da zor değilmiş

saklı korkulardan yaratılan, h a y â l dağını yıkmak

çekildiğin kış uykusundan uyanmak

bastığın toprakta yarattığın bahar/mış

aç gözünü kalbim

cennet de cehennem de

döngünde, kendine dönendir

bir sabah, bir öğlen, bir ikindi, bir akşam

bir saat, bir dakika, bir saniye

yolculuk biter

bugün mayıs / hazirana varmadan

her şeyi bırakıp gitmek var

âvâre et ruhunu artık

âvâre ol, bu son adım

aç gözünü kalbim, aç olsun gözün

ne gelen bir daha gelir

ne giden döner geri

yerinde say/ma /ıklama vakti değil

3 Mayıs 2011

Hâdiye Kaptan

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....