Son bir sigara daha

Burası sesiz, yalnız ve soğuk. Nefes alışlarımı duyabiliyorum karşımda bir ayna görebiliyorum kendi çaresizliğimi. Ağlamışım! Farkında bile değilim neler düşündüm kim bilir sen aklıma uğradığında. Yorulmuşum göz yaşlarımı silecek dermanı yok ellerimin, avuçlarım ıslak terliyorum, korkuyorum.

Gözlerimi kapatasım var ama diyorum son bir sigara daha içeyim son bir sigara. Yüreğime iyice işlesin diyorum ayrılığın sızısı inceden. Delirmiş olmalıyım!

Kendimle konuştuğumu fark ettim yada dur bir dakika! Sen mi geldin sevgilim? Yok gelmemiş o zaman delirdim. İyice soğudu burası kalkmaya gücüm yok camları kapatmaya, yada olsun açık kalsın bu yalancı dünyanın havası son kez işlesin ciğerlerime, son kez temizlensin kanım sensiz İstanbulun nefesiyle.

Sigaram bitiyor, sigaramın bitiş anı kadar ömrüm bir kaç nefes almaya daha vaktim var, son kez konuşmaya seninle sen duymasanda, son kez dinlemeye vaktim var ruhumu ama son kez!

Sigaram bitti. Ne çabuk bittin ve vicdansız sigara, Rüzgar varya ondan olmalı. Şimdide gülmeye başladım ne komik! Ne oluyor bana? Titremeye başladım , iyice üşüdüm. Sevgilim hala gelmicekmisin? anladım gelmiceksin tamam bende gidiyorum sigaram bitti. Bendeki laf nasıl duyacaksın ki beni sen çok uzaklardasın!

Neyse aynalarla vedalaşırım bende , rüzgarla, çiçekçinin vitrinindeki çiçeklerle. Gidiyorum ey hayatın kirlenmiş rüzgarı, gidiyorum saf , temiz sandığım İstanbul yağmurları, gidiyorum Ankara'nın göçmen kuşları gidiyorum evet birinin hayatından daha gidiyorum...