Son cemre

Başrollerini Mehmet Aslantuğ ve Arzum Onan’ın paylaştığı Son Cemre isimli film Kasım ayında vizyona girecekmiş. Birbirine çok yakışan bu ikilinin göç hikâyesini anlatan filmini merakla bekliyoruz. Uzun bir aradan sonra Mehmet Aslantuğ’u hem Son Cemre isimli sinema filminde hem de yeni sezonda Orhan Kemal’in bir eserinden uyarlama olan Hanım’ın Çiftliği isimli dizide seyredecek olmak mutluluk verici. Sayın Aslantuğ’un Hanım’ın Çiftliğindeki partneri ise Özgü Namal’mış.

Senaryosunu ve yönetmenliğini Aslantuğ’un üstlendiği Son Cemre’nin altı haftası Bodrum’da, son iki haftası da New York’ta gerçekleştirilmiş. Film için 2.5 milyon dolar harcanmış.

Dilerim emeklerinin karşılığını alırlar. Özel hayatlarıyla değil yaptıkları işlerle gündeme gelmek isteyen bu ikilinin filmle ilgili haberlerle yüzleri gülmüştür inşallah.

Aslantuğ, Bir İstanbul Masalı’ndan bu yana hiçbir dizide rol almamıştı ve hayranları gerçekten kendisini çok özlemişti. Hasretin bitmesine az kaldı hem de çok az.

İşte o hayranlardan biri olan ben, daha filmi seyretmeden yüreğimden geçenleri dizelere döktüm. Filmin konusu ile ne kadar bağdaşıyor bilemiyorum şimdi. Seyrettikten sonra anlayacağız bunu. Ama… Bu da benim içimdeki duyguları dile getiren Cemre. Kabul ederlerse Sayın Mehmet Aslantuğ ve Sayın Arzum Onan’a gitsin.

CEMRE’M

Cemrelerin sonuncususun yüreğimde
İlkin gözlerime düştün yeşil yeşil
Esir aldın bakışlarımı
Sonra kalbime hükmettin
Emindin sevileceğinden
Süzüldün habersizce gönül kapımdan
Çehreni çizdiğimden beri zihnimin derinliğine
Bitti sandım ıssızlığım
Önce gülüşün aktı katre katre
Sonra sözlerin çağıldadı
Bakışların hilal misali çizildi
Nakış nakış işlendi sevdan
Derken hiç beklemediğim bir anda
Öyle acıttın ki tam şuramı
Adın bıraktı dilimde buruk bir tat
Islandı gözpınarlarım dolup taştığında
Duygularım haykırışa geçti
Sesimi duyamayacak kadar uzaklarda
Göçmeye başladığını anladım geç de olsa
İmkânsızdı kapılmamak rüzgârına
Lakin
Hazan yaprakları gibi sarardı aşkın rengi.
Ne çok seviyorum seni, sana inat
Yaralarım kanarken, isyanlardayken ruhum
Ben, ben olmaktan çıkmış savrulurken göç yollarında
Yatıp kalkarken sensiz gecelerin koynunda
Sen, son cemrem naçar bıraktın yad ellerde
Bu yüzdendir türkülerimin ağıtlara dönmesi
Dalıp dalıp da isyan etmem kadere
Bu yüzdendir.

09.07.2009