Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

11 Temmuz '08

 
Kategori
Öykü
 

Son durak çiçekleri

Son durak çiçekleri
 

Son Durak Çiçekleri


İLK GÜNLER…devamı

Yine bir sabah, otobüs durağında buluştular, tam o sırada otobüs gelmişti, durağa yanaşıyordu. Otobüsten inenler vardı. Ali birden irkildi, komşuları tonton mu tonton, ak saçlı Tayfun amca’ da inenler arasındaydı. Eyvah dedi Ali kendi kendine, ya babama anneme bir şey der se. Tayfun amca Ali ile göz göze gelmişti, bir an. Ali birden kendini toparladı. O arda Tayfun amca hiçbir şey yokmuş gibi , yoluna devam etti. Ali Aysel ‘e seslendi.

- Aysel sana bir şey desem yaparmısın?

- Neden olmasın Ali’ m

- Sağol Aysel

- Birkaç gün seninle bu durakta değil de, karşı mahallenin otobüs durağında buluşsak. Ne dersin?

- Olur, fakat neden?

- Ya, biraz önce otobüsten Tayfun amca komşumuz indi. Bizi gördü. Ne olur, ne olmaz diye öyle olsun istiyorum.

- Tamam Aliciğim. Okula geç kalıcaz. Otobüs kalkıyor. Bu gün okul aile birliği toplantısı var. Dönüşte annemle döneriz. Yarın görüşürüz.

Otobüste ayrı ayrı yerlerde, birbirlerini tanımazmış gibi otururlardı, her zaman. Dikkatli davranmak zorundaydılar. O gün tenefüste bile birbirlerini göremediler. Aysel’ in okul aile birliği toplantısından dolayı, anneside orada olduğu için öyle gerekiyordu.

Ali okul dönüşü yürüyerek tek başına gidiyordu, bu akşam eve.

Düşünüyordu. Aysel’ le okul dönüşlerini. Birbirlerini ne kadar çok sevdiklerini. Köşedeki büfeye uğradı Etiler çarşı durağında. Ekmek arası bir şeyler atıştıracaktı. O arada omzuna bir el dokundu.

Döndü baktıki yaşlı bir amca.

- Merhaba çocuğum dedi.

- Merhaba amca,

- Sevmek güzel değilmi? hele sevilmek

Ali şaşkındı. Amca biliyordu her şeyi, dedi kendi kendine. Yaşlı amcaydı, ne olurdu ki diye düşündü.

- Evet , sevmek ve sevilmek güzel amca.

- Neden sorduğumu merak ettinmi, evlat

- Hemde çok..

- Bende bir zamanlar senin gibi sevmiş ve sevilmiştim. Ben den sıkılma. Senin gibi hep kovalardım aşkımı. Onu düşünürdüm. Onsuz hiç bir şey hissederdim kendimi. Hem de nerde biliyormusun , aynen sizin buluştuğunuz son durak ta. Oradaki çiçekleri bile ben dikmiştim bir zamanlar. Hatta o sarmaşıklar var ya , onları bile.

- Amca bende hep merak ederdim. Bu sarmaşıkları, çiçekleri kim dikmiş buraya diye.

- Ya.. evlat, işte böyle. Sevgimin sevildiğimin ifadesi bunlar. Merak etme bu konu ikimizin arasında.

- Sağol amca. Dedi Ali.

Ali bu arada, yaşlı amcanın gözlerinin yaşlandığını fark etti. Daha dikkatlice bakınca adama, onu bir yerler den sanki tanıyordu, ama nerden.Yaşlı amca sözüne devam etti.

- Evlat, dikkatli ol..

- Neden amca

Yaşlı amca sanki gözleri yeniden buğulanmıştı. Ağlamaklı titrek bir sesle..

- ……bir gün çok bekledim, sevdiğimi gelmedi. Hala son durağa gelirim beklerim. Çiçeklerle oyalanırım, hala da gelmiyor, gelmeyecekte.

Ali, amcanın ne demek istediğini kavrayamamıştı, fakat duygulandırmıştı onu. Bu sırada yabancı bildiği, fakat tanıdık sanki diye düşündüğü yaşlı amca, gözyaşlarını silerek uzaklaşmıştı oradan.

Ali yaşlı amcayı düşündü, son durağı, çiçekleri düşündü. Söylediklerini düşündü…

Evet hatırlamıştı şimdi. Bu adam bir zamanlar herkesin deli diye nitelendirdiği, ve kendi mahallerinin arka tarafında oturan, arada bir ortaya çıkan, virane bir kulübede yaşamını sürdüren Ayhan amcaydı. Onun hakkında kimse bir şey bilmezdi. Bazen mahalle kahvesine gider, bir köşeye oturur, düşünür, düşünür, kendi kendine konuşur. Kimseyle konuşmaz, sonra çeker giderdi.

*Dikkatli ol.* demesi Aliyi çok etkilemişti.

Neden söylemişti, ne demek istemişti. Fakat yinede sevmişti, gözleri buğulu amcayı. Ali bu düşünceler arasında eve doğru yola koyuldu…..

EVDE

Eve girdiğinde, derin bir sessizlik vardı. Acaba Tayfun amca anlatmışmıydı Aysel’ le onu gördüğünü……………..

(((devamı gelecek……)))

 
Toplam blog
: 74
: 350
Kayıt tarihi
: 24.06.08
 
 

Ordu ilinde doğdu. İstanbul'da büyüdü. İlk ve orta, lise eğitimini İstanbul'da tamamladı. Ünivers..