Son gün

Bir gün kapayacaksın gözlerini... Düşüneceksin geçmişi... Misafirliğe gelecek anıların; Çok değil ama bir fincan çay içmelik...
Dudaklarının kenarları kırışmış olacak tebessüm ederken sen... Gülümseyebilecek misin ki, O gün gözlerini kapadığında?

Çok değil yaşam; bir fincan çay kadar işte... sen yudumlarken farketmiyorsun tadınından bitişini...
Ama bitiyor işte... Her yudum da sona daha çok yaklaşıyorsun... Peki niye tadını çıkar mıyorsun?Acı geldikçe şeker atsana mesela?

Neyi bekliyorsun?

Bir gün kapayacaksın ya gözlerini...O gün ilk defa belki de Keşkeler ve iyikiler çıkacaklar basküle ağırlık yarışına..

Gülümseyebilirsen eğer..
Gülümserken sen ne kadar güzel günlerdi diyebilecek misin içten?'ne maceralardı ama' mesela?

Diyorum ya bir gün kapayacaksın gözlerini bir daha açmamak üzere...Kalacak mı bu kadar dert ettiğin günlerce uyuyamadığın günler?Hatırlanacak mı başkaları tarafından?Bunca çektiğin hüzün rahatsız edecek mi seni o an?
Dert etme bu yüzden kadar...
Onlar da yok oluyor çünkü bir gün...

Hep geçiyor..

Hatırla kavgalarını mesela..Hangi biri kaldı?Ne kadar sorun ettin büyüttün ama değil mi?Ya da fizikten aldığın o düşük not...İlk reddediliş...Ummadığın bir arkadaşının kazığı..

Hepsi geri de kalmayacak mı o gözler kapanınca?

Feraha çıkınca unutuluyor zaten..

Güzel günlerse kimi zaman bir balığın ömrünü geçmiyor... geçemiyor... o siyah japon balıkla başlayan derin sevinç son bulabiliyor... Buluyor... Sonu düşünmeden tadını çıkarmak gerekiyor demek ki.. .

Herşey rayında gitmese de gam tasa yapma bu kadar derim ben...
Nasıl olsa bir gün kapayacak gözlerini herşey senin gibi zaten... Tadını çıkar yaşamın buralardan göçüp gitmeden...