- Kategori
- Şiir
Son istasyon
Avuçlarına doğduğum ebe
Bilirmiydi baş aşşağı tutarken beni
Geçen zamanın
Hoyratca davranacağını...
...
Yediğim meyve çekirdekleri dev ağaçlara dönüştü
Hala
Bir yanım eksik...
Ben mavi denizleri kaldırma kuvvetiyle kabul etmiştim
Şimdi palyaço balıklarıyla mercanlarla daha bir renkli
Sen girdin ya kanıma....
Küçük aşk büyük sevgi de seyrediyor tansiyon
Nereye baksam sen var Orta yaşalarında bu adamda kalan
Sensin işte son istasyon.
A.A ALBATROS