Son mektup

Aslında çok açıktı sana duygularım hep içim acısa da seni sevmekten hiç vazgeçmedim ben. Şu hayatta sen her defasında yeni yaralar ekledin yüreğime ama ben vazgeçmeden sevmeye devam ettim seni bilmezdin belki de içimde bu kadar büyük olduğunu ama yüreğim adeta sana çağlıyordu yanlışların bile bana doğru geliyordu. Derler ya aşkın gözü kördür diye gerçekten doğru bir sözmüş yaşayarak anladım . bütün dostlarıma seni anlatıp o da seviyordur sözünü duymak istiyordum aslında oda seni unutmamıştır demelerini aksini söyleyince beni anlamadıklarını düşünür sitem ederdim. Ama aslında bende biliyordum sende çoktan bittiğimi hatta hiç başlamadığımı bile ama yinede kalbim kabul etmek istemezdi bu doğruyu insan kalbi ve mantığı arasında kalınca nedense aşıksa da kalbini tercih eder. Her çalan şarkı onun duyguları dersin kedi kendine o da beni düşünüyor mudur. Yada suratını aşık görse şunla konuştum diye mi ? kıskandı dersin yada kendi üstüne alırsın inan bu duyguların hepsini yaşadım ben senin için bütün duyguları yaşadım . Senin için gözyaşı döken , acı çeken her seferinde içinden de olsa yanında olan o insan değerini bilemedin sen. Üzülmüyorum seni sevdiğim içinde hiç pişman değilim çok iyi hayat tecrübesi edindim sayende pişman değilim seni sevdiğime çünkü ben sevmeyi biliyordum ama sen sevmeyi benden öğrenemedin en kötüsü oydu. Senin için sevgiler çok ama çok basitti.

Biliyorum bu fırtınan ardından çok güzle bir haber gelecek ama an gelecek devran dönecek sen bir gün de olsa pişman olacaksın beni bu kadar seven insanın değerini bilemedim diye en büyük azabı vicdan azabını çekeceksin çünkü o zaman vicdanın olacak çünkü bir gün sende aşık olacaksın senin canında yakacaklar işte o zaman anlarsın nasıl bir fırtına yaşattığını bana artık benim içini yoksun bu dünyada çünkü 3 yanlış bir sen götürdün bende. Elveda