- Kategori
- Şiir
Son sahne
Yağmur yağıyordu, telaşlıydı kalabalık
Hiçliğe doğru deliler gibi koşuyordu zaman
Sokağın ortasında bir film gösteriliyordu
Çalıntı kareler çarpıyordu gözüme hayatımdan
Aslında geldik, gidiyorduk…
Esrarengiz bir siluetti yankılarımızı yabancı kılan
Sahnelerde cümleler gibi karışıyordu birbirine
Yağmur yağıyordu
Dünya yanıyordu
İnsanlar koşuyordu
Meğer sen gidiyordun…
Yalvar ayak sürünüyordu peşinden…
Sen gidiyordun…
Üçüncü şahıslar siluetleşiyor
Soluğu kesiliyordu hükümlerin
Haykırdıkça çığlıkları boğuluyordu bedenimin…
Anlamsız bir rüyaydı uyandığım
Kesintisiz bir ölüm denemesi
Ya sen gidiyordun
Ya dünya yanıyordu
Ben susuyordum
Büyüyordu korkular.
Yağmur yağıyordu, telaşlıydı kalabalık
Kendimi tanımakta zorlanmıştım gerçeği anladığım zaman
Sokağın ortasında bir film gösteriliyordu
Alıntı kareler çarpıyordu gözüme hayatımızdan
Aslında tek geldik, tek gidiyorduk…
Kalabalık çoğaldıkça terk ediliyorduk.
Kelkit - 2009