Son söz ...

Son yıllarda daha sık karşılaşmaya ve yavaş yavaş da alışmaya başladığımız devrim karşıtlığının eylem ve söylemleri, Atatürk devrim kurumlarını sorgulama boyutuna ulaştı. Atatürk ve devrimleri Tanrı'nın Türk milletine sunduğu bir son lütuftur. Karşılaştığımız her olumsuzluk, çektiğimiz her acı muhakkak bizimle ilgili olgulardan kaynaklanmamış olabilir. “Kader böyleymiş, Tanrı'nın dediği olur” diyerek sanal bir kader söylemi ile buna ilahi bir boyut kazandırmaya kalkışılması da bugüne kadar kimseye bir fayda sağlamamıştır. Anahtarı Tanrı'nın elinde olan bir dünya hapishanesinde yaşamıyoruz. Aklımızla geçmişi de geleceği de kendimiz yaratıyor ve dünyada kendi özgür irademizle yaşıyoruz. Eninde sonunda, söylemek isteyip de söyleyemediklerimizle, yapmak isteyip de yapamadıklarınızla günün birinde bir hiç olup gideceğimizin de bilincindeyiz. Ulusça devrimsel kazanımlarımızın yok edilmeye çalışıldığını fark edememiş olmak gibi bir hoşgörüye sığınma hakkımız da yok. Kendimizi suçlamakla dünyaya öfkelenmek arasında kalmamalıyız. Ama yaşamımız hakkında inceden inceye düşünüp biraz kafa yorunca, anlıyoruz ki; Türkiye'mizi, Türklüğümüzü ve özgürlüğümüzü borçlu olduğumuz Atatürk'ümüzün düşüncelerini gereği gibi anlayıp anlatma çabasında bulunmadığımız için hepimiz kusurluyuz.

“ATAMIZ’I ANIMSAYIŞ”

Avunduruluyor halkımız altın saçlarınla

Kitaplar dolduruldu gözlerin kaşlarınla

Koca düşüncelerin her gün daha uzakta

Ağ ettiler seni milletine tuzakta

Hala Arapça inanır, Arapça kılarız

Tüm devrimlerini şeriatla bozarız

Herkes Atatürkçü

Şeriat isteyip büstünü kıran bile

İdeallerin bir türlü getirilmiyor dile

Yok oldu halkçılığın

Çiğnendi devrimlerin…