Son Sözler İlk Sözlerdir

Yeni ilişkiye başladığınızda sadece bir kaç harekete veya söyleme dikkat edebilirseniz ilişkinin kalitelisini yaşar yada kaliteli hale getirmiş olabilirsiniz.

Birbirinizden çok hoşlanıyorsunuz  iki tarafında birbirinde gönlü var, bir bakıyorsunuz aradığınız bütün özellikler O'nda, bu hevesle ilişkiye başlıyorsunuz. Gözleriniz ışıl ışıl, aşkla uyuyup aşkla uyanıyorsunuz. Bu güzel duygularla bulutların üzerinde flört ederken bazı tavır ve konuşmaları, kendi dünyanızın penceresinden baktığınız gibi değil ve yadırgıyorsunuz ama olsun hem belki yanlış anlamışımdır düzelir diye devam ediyorsunuz. Çok hoşlanıyor yada aşıksınız, vazgeçemiyorsunuz bunun üstesinden gelirim illaki düzelir diye zannediyorsunuz!

En büyük hata bu noktada gerçekleşiyor!!!  Neden??

Öyle zannediyorsunuz çünkü sadece egosal şeylerden dolayı ilişkiye devam ediyor olabilirsiniz, kişiliğinize veya düşünce sisteminize tamamen ters olmasına rağmen sırf hoşlandığınız için kaybetmek istemiyorsunuz Ya!!

Daha sonrasında aynı konular çığ gibi büyüyerek, üstelik bir sürü emekler ve zaman verilmiş ilişkinizi, çıkmaza sokacak. Bunu hesaplamıyor olabilirsiniz, yani sonda söylenen 'O ' hep böyleydi sitemi,  aslında ilişkinin başında alınan sinyal ile  doğru değerlendirilseydi zaten belliydi. Sadece o anki hevesle (aşkla) görmezden gelme seçildiği için maalesef  üzülmeler, kırılmalar oluyor. . Halbuki başta da aynı şeyden dolayı kişiyi yadırgamıştınız! İşte bu yüzden ''Son sözler ilk sözlerdir! '' .

Bu bağlamda ilk olayda nasıl ve  ne hissettiyseniz aynı konunun son tartışmasında da  onu hissedecek olmanız gayet doğaldır. 

Belki şu şekilde değerlendirmeyi düşünebilirsiniz; Bu olay beni yaralıyor mu? Bu kişiyle  (konu neyse) buna rağmen geçinebilir miyim?  Bu konuya rağmen  onu  bu haliyle kabul edebilir miyim? Kişilik özelliklerime ve beklentilerime ters mi?? Bunların cevaplarını kendinize dürüst bir şekilde verdikten sonra konuyu diğer taraf ile uygun bir dille paylaşarak ilişkinizin kalitesini yükseltebilirsiniz...  Evliliği düşünen çiftin zannetme halleri: Kadın evlenince çalışmayı düşünmüyor ama erkek kadının çalışmasını çok istiyor hatta hayalinde çalışan kadın var ve bu konuyu aralarında şakayla ama net olmayan şekilde konuşuyor olmalarına rağmen evleniyorlar. Kadın içinden ''çocuk olunca kocam bu fikrinden cayar'' zannediyor ve net bir şekilde beklentisini eşiyle paylaşmıyor ,sonuçta kadın dediğin çalışmaz gibi bir geleneksel düşünceye sahip, bununla birlikte evlendikten sonra çalışma fikri onu çok ama çok rahatsız ediyor. Erkek ise konunun üzerinde durmuyor hatta şakayla karışık söylemesi hakkında ise eşini kırmadan  söylemiş olduğundan dolayı gayet iyi hissediyor. Bu arada kadın hamile kalıp işten çıkıyor. Çocukları 4 yaşına geliyor ve adam kadının ne zaman çalışacağını sorgulamaya başlıyor ve işin içinden çıkamıyorlar. Soğuk rüzgarlar esen sıcacık mutlu yuvanın üzerinde ayrılık bulutları toplanıyor....

Başta belli olan duygu ve düşünce sonda da aynen var! ve bu sefer şartlar çok zorlayıcı...

İlk sözlere davranışlara dikkat edilirse son da hüsran olmaması veya olsa bile atlatılması daha kolay olabilir. Kalbinizden dilinize akan bütün sözleriniz hep mutluluk veren, onaran, şefkatle yumuşacık saran güzellikte olsun...

Sevgilerimle

Yaşam Koçu

Özlem YAŞAR