Son sözü söyleme hastalığı

İnsanlar tartıştıkları zaman, bazen birbirlerine karşı hakarete varan, sözler sarf edebiliyorlar. Sonra da sen bunu hak ediyorsun, aslında ben böyle insan değilim, ya da ne yapayım yapım bu.... Pat diye böyle herşeyi, insanın yüzüne söylerim.. gibi sözlerle kendilerini haklı çıkarmaya çalışıyorlar.

Böyle insanlar, kendilerini karşısındaki insana karşı, aciz ve suçlu hissettiklerinden bir nevi savunma mekanizmasına geçerler.

Oysaki pat diye söylemek onların kişiliklerinde vardır, onlar altta kalmayı kendilerine yediremezler.

Hep son sözü söylemek isterler.

Girdikleri topluluk da dahi, her an için bir açık kollarlar.

Arada ortaya laf atarak, olası tartışmaya hazırım mesajları yollarlar. Bilgi sahibi olmadan, fikir sahibi olan bu tür insanlar, her lafa atlamayı bir vazife bilirler. Ortalığı karıştırmadan içleri rahat etmez.

Bu tür insanların öfke kontrol mekanizmaları gelişmemiştir.

Hatta öfkelerini yenemeyerek, sözlü ya da fiziksel şiddete varan sonuçlar da ortaya çıkarırılar.

Bu gibi kişilerle başa çıkmak zordur.

Çünkü sabit fikirlidirler, ne anlatırsanız anlatın; yine bildiklerin okurlar.

Hatalarını kabul edip özür bile dileseler, içlerinde kötü niyet barındırdıklarından, bunu bile gurur meselesine dönüştürebilirler.

En iyisi hiç muhatap almamaktır. Yani susmak.

Unutmayın, susmak, altta kalmak değildir. En akıllıca davranıştır.

Hani bir söz vardır ‘’ her söze verecek bir cevabım vardır ama; bir söze bakarım söz mü diye bir de söyleyene bakarım adam mı diye..’’ bunu aklımızdan çıkarmayalım.

Anlamlı söz: SÖZ GÜMÜŞ İSE SÜKÛT ALTINDIR

Sevgiyle kalın…