Son sürat

Kendİm kendime hayret ederken bazen senin bana hayret etmene şaşırmıyorum Seni şaşırtmak için bağırıyorum, sen yine gülümsüyorsun, İçimi ısıtıyorsun Sana boş gelen sokaklarda dolandım yıllar boyu Bir boşluğu doldurmak için köşe başlarını sevmiyorum, Kendi gölgem çıkar diye karşıma.

Adımlarken şehri bir uçtan bir uca bilmediğim yerlere gidiyorum Bilmediğim sokaklara girip kayboluyorum Belki ben bunu seviyorum bir kayıp oluyorum
Tenhalarda salaş bir kahvehaneye dalıyorum Hiç sevmesemde buğulanmış camlara resimler çiziyorum
Gece yarısı bir sabahçı kahvesindeyim sahipsiz Tombalacı bitiyor yanıbaşımda, kaybetmekten perişan...

‘’Bana ne kadar çok benziyorsun’’ diyorum, şaşırıyor İki mılyona beş taş çekiyorum,’’balım yerinde’’iki marlboro cebimde ‘’Ne kadar çok bana benziyorsun’’ diyorum Bir pakete on taş alıyorum, sırf kaybetmek için oynuyorum bu sefer ‘’Ne kadar çok bana benziyorsun ‘’diyorum Kaybediyorum ama kazandığım yan cebimde En demli çayların satıldıgı kahvehanede, en açık ve en şekerli çayı istiyorum ‘’Kibar cocuk’’ diyorlar gülüyorum........

En köşeye oturuyorum her zaman kolanya ve ispirto kokan adamların yanında Sabahtan beri yıpratatılmış Bulvar gazetesine bakıyorum ‘’ne guzel kadınlar’’ diye Tombaladan cigaramı içiyorum ‘’ne kotü hayatlar’’ diye
Yinede gülüyorlar, onlar hayatından memnun Ben sıcak bir eve gidebilecekken ordayım, onlar gidemeyecekleri için burdalar ‘’Hayat hiçte adil değil, hiçbirimiz için’’diyorum Geldiğim yere doğru yola çıkıyorum .

Sokağa karışıyorum yine bir taşı tekmeleyerek yürüyorum Sakladığım son model arabamla salaş sokaklardan son sürat kaçıyorum Son sürat geçiyorum sokaklardan, giriyorum eve son surat, yatağıma,sığınağıma
Son sürat uyku istiyorum, son sürat, Saat üç ve ben son sürat dönüyorum yatağımda çiviler her yerimde Son sürat çalıyor telefonun alarmı, sabah olmus son surat Ve hayat bekliyor yeniden değirmeninde öğütmek için Son sürat kalkıyorum hayata son sürat