Son umut...

Kışın en soğuk geçen günleri olması gerekirken...
Hava şerbet gibi...
"Oh.. Ne güzel, keşke hep böyle olsa..." diye bir an aklımızdan geçse de...
I ıh... Soğuk olsun, sevmesem de kışı...
Her şey normale dönsün lütfen tanrım...
Sen bakma bu düşüncesiz insanlara, her ne kadar senin yarattığın mucizevi güzellikteki doğanın dengesini bozsalar da... Gel sen büyüklüğünü göster de, sihirli bir değnek dokundur şu ozon tabakasına...

Akıntılar soğuk sıcak şaşırmasınlar yollarını...
Buzullar erimesin böyle çabuk...
Kopup kopup gelmesinler üzerimize doğru...
Bak ayıcıklar uyuyamıyorlar...
Kış uykusuna yatmak isteseler de...
Onların suçu var mı bu durumda...
Tüm doğa hayvanlar, bitkiler rahatsız...
Biz de rahatsısız, endişemiz her geçen gün artmakta...
Her geçen gün bizi kötü sona yaklaştırıyor...
Bazı kullarının icat ettiği doğaya zararlı maddeleri...
Bilmeden kullandık durduk yıllar boyunca...
Biz masumduk bilmiyorduk ama...
Bile bile yapanlar da vardı pervasızca...
Deney uğruna, savaş uğruna, bilim uğruna...
Patlatılan bombalar vardı okyanuslarda...
Birkaç kötü kulunun kabahatini bize yükleme ne olur...
Lanetler yağdırıyoruz sebep olanlara...
Elimizden başka birşey gelmiyor...
Bir de sana yalvarmaktan başka...
Ne olur tanrım nerde o sihirli değneğin...
Haydi bir mucize yarat bekliyoruz umutla...