Son veda mı sana bu?

Sevgiye hasret bırakma yeter...
Gidiyorum... Seni seninle yaşayamamışken henüz, seni sensiz yaşamaya gidiyorum. Bu şehri sana bırakıyorum. Yanındayken büyütemediğin beraberliğimizi , uzağındayken yaşatabilecek misin acaba?
Belkide son defa baktım gözlerine. gözlerimin ardında saklı gözyaşlarıyla... Yüreğim ağlıyordu ya içten içe , yetiyordu onun acısı... Bir parçam kaldı sende, sen bilmesende. Sende kaldı canımın bir parçası, can damlam benim hissetmesende.

Gidiyorum, sana doyamadan... Koklayamadım ki seni doyasıya. Hiçbirzaman inanamadım ki gerçekten benim olduğuna... Sana her dokunuşumda içim sızladı. Sanki emanet gibiydi herşey... Yinede bırakıp gidemezdim seni, mecbur olmasaydım eğer. Sen umutların tükendiği yerde geldin bana. Umut etmekten vazgeçilmeyeceğini öğrettin. Çok kanattın kapanmamış olan yaralarımı yinede sana gelmek istedim hep. Geldimde ama gidiyorum şimdi. Yarım kaldı herşey sanki. İçimde kaldı yaşanmamış onca şey. Daha doyamadan sana hasretinle başetmeyi öğrenmeye çalışacağım. Yalnız hissediyorum kendimi bu yolda. Ama şaşırmadım bu halime. Yalnız hissetmeme...

İçim yanıyor, kimse bilmiyor. Duyulmasın diye hıçkırıklarım saklanacak yer arıyorum. Yakıştıramıyorum kendime artık bu güçsüz halimi, bezginliğimi... Yüreğim acıyor... Acımı hafifletecek birşey göremedim yanından ayrılırken. Bir bakış, sana bakan benim gözlerim gibi. Sevmenin acı yüzünü yaşıyorum yine. Sevmenin bedelini ödüyorum!

Belkide bugün kaybettim seni. Son defa sarıldım, son defa kokladım, son defa baktım gözlerine, son defa senin gülüşünle mutlu oldum, son defa unutup kendimi sen oldum yanında belkide...

Bugün bitecek diye öyle korkuyordum ki, bilemezsin! ve bitti işte, ben de bittim belki de... Çaresiz günlerimden kaçıp gelmiştim senin olduğun bu şehire. şimdi yeni çaresizliklerimide alıp yanıma, gidiyorum buradan...
29/08/2008