Sonbahar...

Düşer yapraklar, yükünü üzerinden boşaltırcasına
Bunca zaman ki yalnızlığına isyan eder sanki Sonbahar
Rengini bürünürde son yapraklarını bırakır rüzgara
Ağlar içten içe kaybettiklerine sonbahar
Umudu vardır ama nasıl olsa bahar gelir yeniden açar
Kış'la içine kapansada, yaz'la heyecanı yaşar
Sonbahar bu, nasıl olsa saklar hüznünü kasvetini bir ara
Ama kırılır yinede işte, içten içe vazgeçtiklerine sonbahar
İnsanoğluda değilmiydi sanki böyle
Neşeyle yazı yaşardı,kışla hüznü
Baharla çiçek açardı
Sonbahar la güzü
Rüyada aşkı arardı
Hayalde ise imkansızı
Mevsim hüznü doğurdu şimdi
Adını ise Sonbahar koydu

Şiir-Edibe Toğaç