Songu

“Çalışmak vardı bu dünyada

Başını kaldırıp etrafına bakarsın

belin bükük, ağrın sonsuz,

bir süre öyle kalırsın;

pamuk tarlasındaki ırgatların arasında.

Çalışıp çabalarsın

günler, haftalar, aylar, yıllarca...

Kimini seversin taparcasına,

kimini umursamadan kırarsın.

Bir bakarsın göç başlamış.

Bakılınca gözlere ölüm korkusu farkedilir fotoğraflarında.

Tohumlar toprağı yarıp

boylara ermişken,

göç ne zamandır bilinmez;

kimi geç, kimi erken...

Ten kaybolup gidecek; ağlıyordu gerçekten gülenler.

İşte sıralanmış ard arda gerçek evler ufak.

Uçuverdi bütün sevenler, sevilmeyenler.

Bir - iki metre derinlikte ama yıllar kadar uzak...”