- Kategori
- Şiir
Sonra izi kalır yokluğunun...
Sonra izi kalır yokluğunun..
Kim görse beni hayıflanırdı,ve yakınırlardı bana.
Güler geçerdim,kimi kime yakınıyorsunuz diye,
susup sessizliğime çığlıklar sıkardım bir kurşunla tam ortasından, elimde barut kokusu kalırdı.
Faili ben olurdum da cinnetlerimin cinayetinde,meçhulu kim olurdu bilmezdim.
Yokluğun bile meçhule yer vermedi..
Oysa Biz meçhul aşkımızın,
Masum katiliydik.
O yüzden faili meçhul cinayetlerine kurban olmadık..
Ali Türkmen