Sonradan görmeler...

“Sonradan görme, dininden dönme...” (Atasözü)

Son günler özellikle bu kara günler...

Türküm diyenlerde...

Müslüman’ım diyenlerde...

İnsanım diyenlerde...

Ve asıl bu ülkeyi yönetenlerde!

Evet, bu ülkeyi yönetirken adam olanlarda...

Ağırbaşlılık...

Sakinlik...

Hoş görülülük...

Daha dikkati konuşurluk...

Daha hüzünlü görünürlük gerektiriyor.

Her gün birçok insanımız teröre kurban gidiyor.

Bu insanların ana babaları yakınları ağıtlar içindeyken...

Biz ne yapıyoruz?

Bu gençleri hiç aklımıza getirmeden...

Gülüp oynuyor eğleniyoruz.

Hem de utanmazca!

Bu insanlık değil!

Bu milliyetseverlik değil!

Bu Allah severlik değil!

Bu asla Müslümanlık değil!

Şahsen ben bu toplum için şehit düşen dedemin kanını helal etmiyorum!

Diğer şehitlerimizin de helal etmediklerini sanıyorum.

Bakıyorum Başbakanımıza,

Bakıyorum İçişleri Bakanımıza gazetelerde...

Büyük coşkuyla gülüyorlar...

Hele içişleri bakanımız yerlere yatacak neredeyse...

Bu olacak iş değil ya...

Bizde devlet babadır!

Hiç baba evladı ölür de böyle şehit yakınlarını üzecek şekilde güler mi?

Onlara birazcık tebessüm bile aslında çok!

Onlar başkalarının yanında sadece masum bir tebessüm yapabilirler o kadar!

Gerisi “sonradan görmelik” olur!

Sadece sonradan görmeler sağında solunda yaşanan acıları hissetmezler.

Onlar sadece var güçleriyle gösteriş içinde yaşamaya bakarlar!

Dünya yansa kendilerine zarar gelmeyecekse umurlarına takmazlar!

Ben insanlarımızın, bu sonradan görmeliklerinden utanmalarını istiyorum.

Özellikle devleti yönetenlerimizin...

Benim çocuğumu alıp götürüyorsunuz mademki vatanı korusun diye...

O zaman bu çocuklar öldürülünce onların acısını siz de yaşayacaksınız!

Unutmayın ki onların ölümlerinde PKK kadar sizin de sorumluluğunuz var!

Gerçek savaşımı yapıp bu PKK’yı bitiremediğiniz için!

Siz doğru çözümü bulsanız uygulasanız bu PKK altı ayda biter!

Biterrrr!

Ben sadece şunu söyleyeceğim bu sonradan görmelere:

“O ölen gençler sizin çocuğunuz olsa böyle sorumsuzca gülebilir misiniz?”

Sorun duygudaşlık yapmamakta yani...

Uygar insan duygudaşlık yapar...

Kendisi için ne istiyorsa başkası için de onu ister.

Kendisi için ne istemiyorsa başkasına onu yapmaz!

“Gelin canlar bir olalım/ Barışı başa taç edelim...”

Saygılarımla...