Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

01 Haziran '12

 
Kategori
Öykü
 

Sonsuzluğa uzanan nefes

Sonsuzluğa uzanan nefes
 

Mavi çarşaflar içinde, sırtında bir ürpermeyle uyandı kadın. Dışarıdan gelen deniz kokusunu içine çekerken fark etti pencereye açık bıraktığını. Pencereden gelen yumuşak bir rüzgar perdeleri havalandırırken denizin kokusunu içeriye taşıyor, yaz başlangıcının esintilerini de getiriyordu odaya…

Usulca döndü yanındaki adamın masum, uykudaki halini izlemeye başladı. Adamın yüzünün her bir karesi ezberindeydi. Sonsuzum diye düşündü, son nefesim, tek canım… Usulca sokuldu adamın koynuna doğru, huzurla. Gözlerini araladı adam, gülümsedi, kendine doğru çekti kadını, sardı kollarının arasında…

Kadının yüzündeki huzur, adamın gülümsemesi bir filmin son karesi gibiydi. Mutluluğun resmiydi pencereye yansıyan…

Bir süre öyle durdular, tenlerinden geçiyordu hisleri birbirlerine. Ayrılığın soğuk yüzü geçti üzerlerinden. Bir anlığına akılları bulandı, gözleri tenhalaştı. Dağıttılar tüm olumsuzlukları düşüncelerinden. Bir nefeslikti hasretlerinin sonu, bir nefeslikti aşklarının başı ve yine bir nefeslikti anlardan sonsuzluğa uçuşları…

Adam ellerini sardı kadının, avuç içlerinden öptü usulca. Gözlerine baktı uzun, derin, hesapsızca…

Yeşilin maviye, kahverenginin siyaha dönüştüğü derinliklerde durdular bir süre.  Adam sardı kadını sıkıca, ellerini ellerinden ayırmadan bir öpücük kondurdu kadının dudaklarına, kokusunu çekti içine. Sardı, ruhuna, tenine aktı her bir hücresinden damla damla çoğaldı, çoğalttılar birbirlerini…

Tek bir anın karesine sığdırılmış, son bir gülümsemeyle çiftten teke inerek, çoğalarak yok oldular derinliklerinde….

 

 
Toplam blog
: 127
: 820
Kayıt tarihi
: 22.09.07
 
 

Sıcağıyla bilinen memleketimde bir kış gününde geldim dünyaya. Bütün tezatlıklar hayatımda farklı r..