Sönüp gitmektense yanıp kül olmak iyidir...

Çocukluktan ilk gençliğe geçişte farkettim seni... Uzun sarı saçlarında keşfettim hayatın rüzgarını. Derin mavi gözlerinde hissettim hayatın dalgasını. Yüzündeki o hüzün ve mutluluk arasındaki ifadede gördüm hayatın kaprisini çekemediğini. İnce, uzun parmaklı ellerindeydi gençliğin çığlığı. Yırtık kotlarında, parçalanmış ayakkabılarındaydı tututanamayanların hayali. Parçalanmış, un ufak edilmiş bir hayattı seninki. belki de bu yüzden bu kadar hırçın, öfkeli ve uysaldın.
Halbuki ne kadar zarif ne kadar asil ve ne kadar yakışıklıydın. Gitarının her telinde ayrı bir isyan vardı.

Sen gençliğin hiç susmayan sözcüsüydün. Ta ki bir gün o güzel yüzünü bir mermiyle dağıtana kadar. Bu da senin gençlik adına yaptığın fakat insanlar tarafından vahşi bir intihar olarak görülen son ama en anlamlı sözündü...Huzur seninle olsun.

KURT COBAİN'E....