Sorgu

Belli bir yaşı,
Geride bırakınca,
Hayat ağacından dökülen yaprakları,
İzler oluyoruz daha sıkça.

Ömür geçip gidiyor,
Dünya telaşına kaptırdıkça,
Koparttığımız, takvim yapraklarında.

Bir, bir dökülüyor, yapraklar,
Hayat mevsimimiz dönerken sonbahara,
Ve İnsan anlıyor ki,
Kış, artık, eskisi kadar uzak değil cana.

Ve her ölüm,
Bir es verdirip hayata,
Bir sorgulayışı getiriyor arkasında,
Ne için geldim, neyim, ne arıyorum, bu dünyada…
Mustafa Murat Güngör
21.03.2017