Sosyalleşememe(!)

SOSYAL MEDYA çağımızın yakıcı bir gerçeği…

Sosyal ağların yaygınlaşması, insan ilişkileri açısından nasıl değerlendirilmelidir?

Aslında yekten sormak istiyorum:

Sosyal ağların bu kadar yaygın olması ve “albenisinin” yüksek olması, insan ilişkileri bağlamında insanları “yalnızlaştırıyor” mu?

* * *

İNSANLARIN küresel bir köyde, aslında elektronik bir köyde desek de yanlış yapmış olmayız…

YALNIZLAŞTIKLARINI ileri sürebilir miyiz?

Özellikle…

Zaman kullanımında, insanların kendilerine “kaliteli bir zaman” ayırmaları bağlamında, sosyal medyanın etkisini nasıl değerlendirmeliyiz?

Şu bir gerçek…

Sosyal ağların yaygınlığı ve kolay erişebilir olunması, insanları “network” vasıtasıyla birbirlerine bağlarken…

Öte yandan…

Benim sürekli vurguladığım bir hususu ise baltalamakta:

Yüzyüze ilişkiler gittikçe daralmakta. İnsanların hâl ve davranışlarına baktığınızda, “sahiciliğini” kaybetmiş bir duygu durumuyla karşılaşırsınız!

İLETİŞİM TEKNOLOJİLERİNİN yaşantımız içindeki yeri ve rolü yadsınamaz. Şöyle geçmişe baktığımızda, iletişim ve ilişki kanallarımızın nasıl da çeşitlendiğini görebilmekteyiz.

Ama gözden kaçırmamamız gereken:

Ne kadar topluluk hâlinde yaşıyor isek ve sosyal bir varlık isek de, bu dimağımızın bazen algılamada zorlandığı mikro teknolojiler yüzünden gittikçe “yalnızlaşıyoruz”!

Kabuğumuza çekiliyoruz. Sanal ilişkilerle sadece kendimizi “avutuyoruz”!

Bu siber ilişki ve diyalog, çok cazip gelebilir. Ama, gerçekten de insanların yalnızlaşmasında başat etken olarak önümüzde durmakta…