Sosyalleşme

Anne-babanın çocuklar üzerindeki en büyük etkisi ilk çocukluk yıllarında gerçekleşiyor.

Çocuk biraz büyüyüp kişilik kazanmaya başladığı zaman ailenin onda etki yaratabilmesi daha güçleşiyor.

Çocuğun sosyalleşmesi daha konuşulanı bile anlamadığı dönemde yani doğumla birlikte başlıyor. Bebekler, diğer canlı türlerinin aksine düşünsel bakımdan oldukça ileri doğarlar. Fiziksel açıdan güçsüz olmaları yüzünden bebek ebeveyne diğer canlılardan daha fazla bağımlıdır ve çok fazla etkilenir.

Bütün canlıların en toplumsalı ve kendi toplumuna en bağımlı olanı insandır. 

Ruslar üzerinde yapılan bir araştırmada onların kayıtsız ve sakin bir yaşam sürdükleri ama bunun ardından patlama tarzında bir değişiklik yaşama eğiliminde olduklarını göstermiştir. Bebeklik dönemleri incelendiğinde geleneksel Rus köylü ailesi yaşam tarzında, anneler tarlaya giderken bebeklerini çok sıkı bir şekilde kundaklayarak onları evde bırakmaktaydılar. Amaç onları zarardan korumaktı. Eve döndüklerinde kundağı çözerek onları pohpohlamakta, temizleyip yedirmekte ve büyük bir canlılık içinde neşelendirmekteydiler. Bebeklerde, uzun bir yalnızlık ve durgunluktan sonra gelen bu hareket, hız ve canlılık durumu bilinçaltı belleğinde yer etmekte ve daha sonraki yaşantılarında yeniden görülmektedir.

Amerika ve Romanya’da annelerin çocuk yetiştirme davranışı üzerinde yapılan karşılaştırmalı çalışmalarda da bu savı destekleyen bulgular elde edilmiş. Amerikalı ana, çocuk uslu davrandığı müddetçe ona sevgisini gösteriyor fakat yaramazlık yaptığındaysa sert ve sevgisiz bir tavır takınıyor. Bu nedenle çocukta annesini etkileyebileceği inancı doğuyor. Böylece isterse durumu kendi lehine çevirebileceği, kendi kaderine egemen olabileceğini düşünmeye başlıyor. Dolayısıyla Amerikalılar daha iyimser bir kişiliğe sahip olmasının altında bu yatıyor, durum kötüye gittiğinde üstesinden gelmenin bir yolu olduğunu düşünüyorlar.

Romanya’daki annelerin ise davranış tarzı çocuğu her durumda sevmek. Uslu da dursa, yaramazlık da yapsa çocuk hep aynı sevgiyi görmekte. Bu yüzden iyi ya da kötü davranmanın hiçbir etkisi olmadığı düşüncesi gelişmekte. Hatta uslu durduğu zamana nispetle kabahat işlediğinde daha fazla ilgi çekebildiği kanaati hakim oluyor. Davranışlarıyla annesinin sevgisini etkileyemediğine göre, ne yaparsa yapsın madem durum değişmiyorsa,kadercilik anlayışı baskın hale geliyor.

http://www.elazigfirat.com/Ky-236-SOSYALLESME-NE-ZAMAN-BASLAR.html