Soyağacı

İnsanlık zincirinin son halkasını yaşıyoruz. Son derken biteni değil, devam eden bir sürecin uç noktasını kastediyorum.

Bizden önceki insanlar aynı mekanları yaşadılar, paylaştılar, mutlu oldular, Üzüldüler. Bizler birer kopyayız. Onların, yani atalarımızın birer kopyalarıyız.

Soy ağacımız bilinir veya bilinmez, hepimiz soyluyuz sonuçta. Soyağacı bilinen soylu, bilinmeyen soysuz diye ayrım hiç mantıklı değil bence.

Yazılı tarhihten gelen insan ömür halkalarının doksanındayız belki yüzündeyiz. Sonuçta soyağacımız bir bilgidir.

Soyağacında şahlar, krallar olan bir kişi ne kadar övünebilir ki onların son halkası olduğundan, felsefi açıdan bu mümkün değildir. Her insanın soyağacına bakmadan son halka olması nedeniyle övünç içinde olması beklenir. 

" Bana bak sen benim soyağacımı biliyormusun ! " diye başlayan bir cümle komik olur bence. 

Soyağacını gören kişilerde bilinmeyen kardeş, amca, teyze çıkarsa nasıl karşılanır. " Niye sakladınız benden ? " soruna cevap " Bizim için o yok " mu gelecektir. 

Belli bir ülke insanına karşı sert tavırları olan bir kişi soyağacından o ülke ile bağlantısı olduğunu öğrenince nasıl bir psikolojiyi yaşar ? Şaşkınlık, pişmanlık, bulantı olabilir.

Soyaağcını bence çok ciddiye almayalım. Hepimiz insanlığın son halkasını yaşıyoruz, ünlü soylarından olsak da olmasakda hepimiz soyluyuz temelde.

Yaşantı şekli tercihlerimiz bize kalıyor son halka bilincini taşıyıp iyi işler yapmak, bu bilinci es geçip kötü işler yapmak da öyle.