Şöyle bir düşünün geleceğimiz için gençlerimize ne sunuyoruz?

Toplum olarak işe başkalarından yola çıkarak başlamayı seviyoruz. Birilerini suçlamak, eleştirmek, yorumlamak o kadar hoşumuza gidiyor ki sormayın. Bu konuda hedef tahtasının 12 numarasında hep gençler var. Gençler, yani yarınlarımız, geleceğimiz, umutlarımız.... Düştüğümüzde elimizden tutup kaldıracak, hastalığımızda yanımızda olacak, ihtiyarladığımızda destek sunacak insanlar. Ama bi bugün ne yapıyoruz.
Geleceğimiz için gençlerimize ne sunuyoruz?
Unutmayalım ki büyüklerin bugün biçtikleri, dün ektikleridir. Bizler de yarın bugün ektiklerimizi biçeceğiz. Öyleyse şimdi iyice düşünelim: Gençlerimize ne sunmalıyız?
Yine unutmayalım ki ne istersek onu eker, ne ekersek onu biçeriz.

Gençlerimize ne kadar değer veriyoruz?

Gençlerimiz; geleceğimiz, yarınlarımız, bugünlerimiz.
Kısacası eğer azıcık düşünürsek, her şeyimiz gençler...
Peki bizler onlara gereken değeri veriyor muyuz?
Maalesef vermiyoruz, veremiyoruz. İki arada bir derede gençlerimiz. Söz söyledi...ğinde "sen daha çocuksun, aklın almaz bu işleri" küçümsemesinin muhatabı, herhangi bir şey söylendiğinde ise "koskoca adam oldun, hala itiraz ediyorsun" tehdidinin muhatabı.
Ne yapsın gençlik? Kime gitsin? Kime sığınsın?
Siyasi, ticari, dini, ırki, ayrım gütmeden kim anlayacak gençleri?
Kim onlara olması gereken değeri verecek?
Ne zaman gerçekten genç olacak bizim gençlerimiz?
Gençliğe ne kadar değer veriyorsak yarınlara o kadar değer gönderiyoruz unutmayın.
Şikayete gelmeyin yarın: Evladım bana değer vermiyor diyerek...

Sahi gençlere ne kadar değer veriyoruz?