Söylenmemişler üzerine

Bazı şeyleri söylenmemiş bırakıyor insan, güneşin batışı yerine uzanmayı düşünüyor bazen. Derin bir nefes alıyor bin kelimenin bile açıkça anlatamayacağı şeyleri göstermek için.. Yağmur yağmaya başlıyor. Nisan yağmurları... Söylenmemiş bıraktıklarını insan gözleriyle, dokunuşuyla açıklamak istiyor. Sevginin ne kadar büyük olduğunu, her şey olmanı. Yağmurun altında sımsıkı sarılıyor, kokunu içine çekiyor. Ve yağmur kesiliyor, gökkuşağı çıkmış. İzliyoruz dikkatle...

'Sana söyleyeceğim en güzel söz henüz söylememiş olduğumdur'. Ne desem anlatılabilir ki sevgin. Her güne bir masal belki tercümanı oluverir hislerin, her geçen gün artan özleminin, varlığını dolu dolu yaşamak burda söylenmemişlerin en güzelini hissettirir bana...