Bir yol, bir yolcu, bir otobüs ve sen

Kalmak için nelerden taviz verdin demişti birkaç gün önce bir adam bana.Kalmak için, şu an burada olduğu gibi, kapımızın önünde ısrarla pusu bekleyen,arsız yılanlardandan,çiyanlardan vazgeçmeyişe ve hepsinden önemlisi onlara bu fırsatı veren ve onlar için her defasında yüzüme tokat gibi çarpan öfkeye, hakarete dayanarak benliğimden taviz vermiştim. Neden? Gitmek için gerekçem olamazdı onlar diye. Ama 40 numaralı yolcu yola çıkmaya gerekçe olarak yine onlardan birini seçti... Ve 40 numaralı yolcu tek başına yola çıktığında,olduğum yerde durarak bu yılana çiyana katlanmamı ve belkide birgün onlardan birinin 39 numaraya oturmasını izlememi bekledi. Neyin intikamıydı ki bu? 40 numaralı yolcunun etrafındaki tüm koltukların sahibi var zaten... Ve 39 numara olmasa da olur! Çünkü şimdi 39 numarada aynısı diyor! Kendi gitti, ben vazgeçtiğimde beni döndürmek için neyden taviz verdi ki? Kalmam için bir gerekçe bile söylemedi! Ne kapım ne telefonum çaldı! Ne de düşündüklerim yalanlandı..