Söyleyemediklerimiz (Benim Başarısızlığım Seni Neden Mutlu Ediyor?)

   Öyle zamanlar oluyor ki, hayatımızdan çok sıkılıyoruz. Duvarlar üstümüze üstümüze geliyor. Konuşmak istemiyoruz, nefes almak bile gelmiyor içimizden. Evet, şuan çok depresif bir duygu durumundan bahsediyorum. Bahsederken bile canım sıkılıyor ama ne yapalım, hayatın gerçekleri diyerek yolumuza devam ediyoruz. Bazen çevremizdeki her şey ve herkes bizi çok rahatsız edebiliyor. En sevdiğimiz şeyleri bile yapmak istemiyoruz. İşte bu durumlarda benim aklıma gelen en önemli şeylerden biri, "söyleyemediklerimiz"!

      Söyleyemediğiniz şeyleri düşündüğünüzde aklınıza neler geliyor? Eminim yazsanız bir anda bir kaç sayfa yazarsınız. Ama malesef yazmanın etkisi söylemek gibi olmuyor. Bir de söyleyemediklerinizi kişilere ayırmayı deneyin. Ohooo. O zaman bir kitap çıkartırsınız ortaya büyük ihtimal. Ama yinede o kişiler okumazsa bütün kitap, emeğimiz boşa gider. Peki, neden söyleyemiyoruz? Her istediğimizde, fizyolojik bir problemimiz yoksa konuşabiliyoruz da neden "söyleyemediklerimiz" i dillendiremiyoruz. 

     Diyelim ki, eşinize çok sinirlisiniz. Hatta bu konuda sizi bu kadar sinirlendirmesi ilk de değil! Ama siz susuyorsunuz ve ona bu durumun sizi ne kadar sinirlendirdiğini anlatmıyorsunuz. Bence bunun sebeplerinden biri söylediğiniz zaman alacağınız cevapları ya da savunmaları tahmin ediyor ya da biliyor olmanız. Ve sonuçta haksız çıkmış olan, durumu büyütmüş olan siz olacaksınız. Eğer sizin karşınızda, "Evet, ben bu konuda hatalıyım. Sana bu şekilde davranmamam gerekirdi. " karşılığını verecek biri olduğuna inancınız olsa belkide Ceza'nın rap yapmasından daha hızlı bir şekilde çıkartırsınız içinizde olanların hepsini. Neyse, bir diğer sorunsa karşınızdakinin sizi,sizden daha iyi tanıdığına inandırmasıdır. İlişkiniz boyunca öyle yorumlar yapmıştır ki kendinizi algılama biçiminiz ile oynamıştır. Yani başarısızlıklarınızı, olumsuzluklarınızı, negatif yönlerinizi kullanmasıdır. Halk arasında sürekli kullanılan 'üste çıkma çabası' işte bu. 

     Düşünsenize, sizi ne kadar üzdüğünü söylemiyorsunuz, sinirlenip bağırıp kalbini kırmıyorsunuz, çünkü yine başarısız bir insan olduğunuzun mesajını alacağınızı biliyorsunuz. O kendini haklı çıkardığında da susup kabul ettiğinizin mesajını veriyorsunuz. E daha ne olsun!  Yine söyleyemedikleriniz ile baş başasınız. Fakat size bir sır veriyim mi? Söyleyemediklerinizi söylemek için kendinizi yıpratmayın. 'Karşıdakinden daha güçsüz' olmadığınıza inandırı kendinizi bakın neler başarıyorsunuz. Kimse sizi olmadığınız kişi olduğunuza inandırmasın. Sevgiler. 

www.yazanpsikolog.blogspot.com