Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

25 Mayıs '13

 
Kategori
Şiir
 

Söz, baba! Kalemin oğlu/kızı dil köpüğü...

Söz, baba! Kalemin oğlu/kızı dil köpüğü...
 

(Yağ, bulgur toplar/torbalar / Sadaka yağmuruyla ıslanırdı ebemkuşağı giyiti(n) /  Kasketli adam giydirilmiş değneği/kuklayı taşırdı(n) evden eve… // Bodi bodi ruhu, çocuk diliyle yağmur dilenirdi(k)… / Bilmezdi(k) bodice şarkılarla gökyüzü olduğumuzu..?! / Yağmur yağmazdı..? )

Tanrı’nın sanatı, su içtenlikli çocuk…

Meleği uçurur rüyası… Günahı/kanadı büyüdükçe uçamadı(n)..!

Rüya dilini bilse(n), cennete döner(di) çimli çiçekli yeryuva(r)…

..(V)akit, cennet çiçeği çocuk vak(t)i olsa.., tarazlanır(dı) ezan sesi…

Dua singiniyle kundaklanır.., sevgisi siner(di) aktöreli dede/sine…

Yuna durula yun/us’lana uslanır… Askerliği bekler(di) kimisi/cinlisi…

Kokmaz rahmet yağmurunda ıslanmayan çiçek

İmgesiyle doğan kopyacı çocuğun deniz feneri aytulgalı…

Bulut gemilerine dua attığın düştaşın.., şeker canı, seni çekse…

..(V)akit oğul/kız tadı geleceğini duysa(n).., isterse düşleri de gelsin, dersin…

Düş serilir, göz dökülür yollarına…

Yaşam ağacının dalı evlat.., meyveleri torun, torba dolusu

Cıvıltısıyla dolar ruhu tüllenen odalar… Görür/gösterir sevincin resmini…

As/kılık, bayram havası.., cicili bicili… Babaanne, bici bici?

Sitem saklar nur salkımı yüz..? Bilse(n), koşardı(n)…)))

Yüreğe çiçek eken dil, yaşambalı(n)

Duyguları kuşatır, sevgisi seker baba/anneden pelür yüreğe…

Şakıdıkça gösterir mutluluğu… Keyfi(n) dört dörtlük…

İmrendikçe göketeğinden öpecek gibi sarkar aydede(n)

Bir solukta geçer bin yaşadığı(n) güngüllü on gün…

Kimi vakit meçhule giden yaşam sözcüklenir, (t)aşar yüreği(n)…

Düzen bozuğu kültürkeş baba(n), yaşam makasçısı

Kuşlukta biten çakma akılla kim kalabilir (z)amanatının üstünde?

Toprak tavsızsa, adıistine çeker oğul.., sızdırır torun testisi..!

Dalından düşen güz yaprağının baktığı gibi.., görür ruhsarını…

Kirpiyi kucaklamış gibi acır derine düşen sığ yürek…!

Kimi (v)akit kırık dize/tümceden düşer ölü sözcük!..

Göz nuru ‘çocuğum azizdir, terbiyesi ondan da aziz…’

İmge metaforu(n), başını okşadığın serencam.., kariyerin!.. Kıyasla!

Ali Akdemir

25. 05. 13

Çukurova

 
Toplam blog
: 172
: 425
Kayıt tarihi
: 15.07.09
 
 

Ali Akdemir, Adana tarihinin en büyük sel felaketini yaşadığı 21. 02. 1948 tarihinde doğdu. Edebi..