Sözlerin başkalarını da ilgilendiriyorsa kendi adına konuşmuş sayılmazsın

“Kendi adıma konuşuyorum” çoğunlukla oluşacak tepkileri önlemek içindir. Çünkü bizler aslında pek de kendi adımıza konuşmayız.

Kendi adına konuşanların söylediklerine bir bakınız, seni eleştiriyor, beni övüyor, onu dövüyordur. Gerçi kendi adınıza konuşsanız da insanlar sözlerinizle bağlantı kurup üzerlerine alınırlar. Ama işte siz “kendi adıma konuşuyorum” deyince sorumluluğu da onların üzerinden almış olursunuz. Normalde kendileri için söylendiğini bilmelerini böylece engellemiş olursunuz.

Normali kim için ne düşünüyorsak söylemek. Ama kavga çıkar tabi. Ahlakı savunduğumuz bir konuşmada aslında isim vermeden birilerini eleştiriyoruzdur. Ya da diğer bazı konularda... Şimdi “kendi adıma konuşuyorum” diyerek söylediğimiz bu sözler ilgililerine ulaşıyor mu? Hiç sanmıyorum.

E ulaşmıyorsa niye söylüyoruz ki... Deşarj olmak için... Birilerinin davranışları sizi deli ediyordur. Yüzüne ya da isim vererek söyleseniz kavga çıkacak. Kültürel cehaletin hakim olduğu bu ortamda gerçekten söylemeniz gereken her şeyi söyleyerek konuşmak için elimizde silah olması gerekiyor.

İşte böyle konuşamadığımızdan tepkileri önlemek için aslında bazılarına söylemek istediğimiz (anlatmak istediğimiz, anlamalarını istediğimiz) şeyleri “kendi adıma konuşuyorum” diyerek söylüyoruz. Yani kendi adına konuşmak çoğunlukla korkaklığı ifade ediyor.

Eğer gerçeği açıkça söylemek istiyorsan bizzat isim belirterek “sana söylüyorum, sözüm sana, bu söz seninle ilgili” diyeceksin. Herkesin yaptığı kötülüğü ortaya koymak kuyuya taş atmaktır, suçlu insanların tek tek suçlanması gerekir. Bu aynı zamanda suçsuz insanların da aklanması demektir.

Görüldüğü gibi kendi adına konuşmak cesaretsiz bir kaçıştır. Çünkü boşlukta söz olmaz. Sözlerimiz mutlaka biriyle, bir şeyle, bir durumla ilgilidir. Muhatabına ulaşmamış söz bence hiç söylenmese daha iyi.