Sözün halleri

Söz var kıldan ince, sırdan ise derincedir;

Hangi söz baş keser, kanı soğuktan buz kesen,

Hangi söz güzeldir, ışıklar içinde yüzen,

Kafası ne güzel, bilinçten gelip süzülen…

*

Kimi bir söz eder, sürüyü tek başına güder;

Vicdanlıysa koyuna, bir kap yemek su gider,

Cani ise mazallah her an cellatlık eder,

Sözüm var kıldan ince, kılıçtan keskincedir…

*

Kimi söz var ağlatır, kimi baş göz bağlatır;

Öyle bir şey söyle ki, hep seninle kalayım,

O sözü,  iki dudağından nasıl alayım,

Aheste aheste dökülerek nazlanayım…

*

İyi ki  söz var, varsın allak bullak olayım;

Bir kadının diliyle, dünyam altüst koyayım,

Deli divane aşık, ser gezdiren sayayım,

Kimi söz ağlatır, kimi gülmekten tırlatır…

*

Bir kadın ah çekince, alemin kalbi durdu;

Bir çocuk “oyun” dedi; bombalar şeker oldu,

Bir ana yürek taş kesince, sabırlar soldu,

İnsani  retçiler doğdu, vicdan kan mı doldu?...

*

Öyle bir şey söyle ki, çocuklar ağlamasın;

Ölüm-ölüm, çocuk-çocuk, kadınlar dağlanmasın,

“Öldürmeyin kızları, namuslar siz de kalsın”,

Erkeklik şöyle dursun, insanlık son mu buldu?...

*

(ABBA: 25 Şubat 2015. İyi ki söz var, yoksa cinnet toplumlarının cinleri hep cinlenirdi…)