Sözün var; harmana!

Hani hani sözün vardı daha dündü,

Bana zaman verecektin, zaman!

Ne oldu sana! Bir hoşsun gene…

Kırgınlığın bana mı sabrına mı ne oldu?

               ****

Harman savurduk bir zaman,

Güzel günlerdi harman zamanı…

Kıymazdım o titrek kor kirazlara,

Dudaklarımız çatlak olurdu poyrazdan…

                  ****

Köylük yer hoştu niçin şehir..?

Köşe bucak oynardık harmanda,

Samanlık dinlence oldu bir zaman…

Dudaklarımız çatlak olurdu poyrazdan. .!

                   ****

Halimem, zaman içinde bir zaman,

Bir o yana bir bu yana savruldum.

Samanı, düveni, kırağı seni özledim.

Bekle az kaldı halime! Harman sen ol! Döven ben. 

                         Adana/2015