Spor ha var, ha yok..

Bugünlerde “Gençlerimizin onda sekizi spor yapmıyor..” gibi bir kamu spotu televizyonlarda, radyolarda dönüp duruyor. Bir de suçun büyüğü annelerin gibi , bildirgenin sonunda anneleri suçluyan bir yanı var.

 

Sanki anneler çocuklarını eve kapatıyor, spor yapmak suçmuş gibi, günahmış gibi gösteriyor ve dolayısıyla çocuklar da spor yapmıyorlar.

 

Aslında hantal bir halk olduk çıktık. Yiyoruz , içiyoruz bilinçsizce ve ondan sonra şişko, tombalak bir takım yaratıklar olarak, envai türlü dertler içinde hastanelerde doktor doktor gezip duruyoruz. Doktorlar ne yapsın bütün bu doğru dürüst yemesini içmesini bilmeyen obez insanlara. Hastayı dinliyorlar . “Ayağım ağrıyor, bacağım ağrıyor.. Eklemlerim ağrıyor..” Doktor da , “oğlum (veya kızım) git en az 30 kilo ver, hiçbir şeyin kalmaz..” diyor. 

 

Hışımla çıkıyorsun o doktordan , “bilemedi…” diyorsun; hadi bakalım bir başka doktora.

 

İnsanlarımız, belirli bir disiplin olarak sporu hayatlarında hiç tanımıyorlar ki.. Belki okulda, haftada 1 saat olan “Beden Eğitimi” derslerinde bir iki kez elini kolunu kaldırıp, ondan da ana-babasının sözüyle bir rapor alıp yırttılar mı; gelsin bütün o ezber dersleri : Edebiyatlar, din dersleri ve sosyal bilgiler… Kitapları ezberleyip sınıf geçmek marifetmiş gibi, aferin almalar..

 

Ne zaman spor? Spor yok.. Çünkü hayatımızda yok. 

 

Bunun anası da spor yapmadı, babası da… Babası belki çocukluğunda mahalle arasında bir topun peşinde koştu da , sonunda annesinden o zıpırtıyı : “top oynamak bilmem ne peygamberin kesilmiş kellesiyle oynamak gibidir, günahtır..” anlayışıyla men edildikten sonra; o iş de en kısa zamanda o iş biter.

 

Ama o men edilmiş insanların içinde hep bir “ukde” kalır. “Bana spor yaptırmadılar…” Onlar da başkalarına yaptırmayacaklardır. Bunun için sahalara gelirler. Ve maç başladıktan sonra gönüllerinden gelen bütün küfürleri hakeme, sporcular paylaştırdıktan sonra… elindeki şişeleri, çakmakları, yükte ağır, kendi küçük ne bulabildilerse o maddeyi, karşı takım oyuncularına “ölsün” diye atmakta beis görmezler. 

 

Çünkü onlar için, spor alanı bir intikam alanıdır; ölüm-kalım alanıdır. Ya karşı takımı yeneceklerdir; yada herkesi öldüreceklerdir.

 

İnsanlarımız (büyüğü veya küçüğü) spor yapmasını bilmiyorlar. Doğru dürüst futbol oynamıyorlar. Atletizm  yapamıyorlar. Yüzmek hele hiç yok.

 

Bakın Baku Avrupa Oyunlarına , 160 kişilik bir kafileyle gitmişiz ama hiçbir dalda üstünlüğümüz yok. Yüzmede Yunan, Azerbaycan yüzücüleri önümüzde yüzüyor, biz seyrediyoruz. 

 

Kanada’da bugünlerde “Dünya Kadınlar Futbol Şampiyonası” yapılıyor. Büyük bir organizasyon. Türk Milli Takımı  nerede? Yok… Esamisi bile okunmuyor. Niye?

 

Çünkü bizde spor yapmak da günah… Anneler filan yüzecekmiş öyle mi? Kollarını, bacaklarını çıplak çıplak başkalarına gösterecekler , öyle mi? İmkanı mı var. Böyle bir toplumun, böyle bir anlayışın sonuçları da, bütün dallarda havlu atmak oluyor.

Evet, üç beş çocuk çıkıp spor yapmaya çalışıyor, ama Türk halkının geniş havuzu, bütünü henüz spor yapmaya kapalı. İstemiyor ve bilmiyor…

 

Neden kapalı. Ayıptan, günahtan dolayı kapalı…Kimse çocuğunun kolunu , bacağını başkalarına göstermek istemiyor. Büyük Havuz , spora yatkın değilse, üç beş kişiyi rica minnet sahalara sürersen , sonuç bu olur… Sonlarda nal toplarsın!

 

Ondan sonra ilan vermeler : “Anneler çocuklarınızı spor yapmaya gönderin..” Ne acınacak durum. Belli bir teşvik yok, özendirme yok… Ama cezalandırma çok. Üstelik gençlerin ders ezberlemekten başka, yapacak işleri de yok. 

 

Biz de bunu eğitim sanıyoruz. Oysa hala bilmiyoruz: “Sağlam kafa, sağlam vücutta bulunur.”

Sen çocuğunu her durumda hareket etmesini, koşmasını, atlamasını, yüzmesini “ayıptır, günahtır..” diye engelle; ondan sonra kamu spotları ver : “Spor iyidir, çocuklarınıza spor yaptırın..” diye. Bir kere devlet olarak, beden eğitimi olarak bu spotu her gün kendi kendine bin kere tekrarlamalısın. Spor olmadan, insan adam olamaz… Adam olmanın koşullarından biri de insanın doğru dürüst spor yapmasıdır.

 

Spor neye mi yarar? Bence yüzlerce yararı vardır ama, alın size birkaç faydası..

 

 1.Sağlığınızın değerini anlamanıza yardımcı olur. 

2. Yaşam kalitenizi arttırmanıza ve geliştirmenize yardımcı olur. 

3. Fiziksel performansınızı geliştirir. 

4. Kalp rahatsızlığı riskini azaltır. 

5. Maksimum oksijen kapasitenizi arttırır. 

6.Soğuk ortamlara çabuk adapte olma kabiliyetinizi artırır. 

7. Sigarayı bırakmanıza yardımcı olur. 

8. Yeni insanlarla karşılaşmanıza ve yeni arkadaşlar edinmenize yardımcı olur. 

9. İyi bir fiziksel görünüş sağlar. 

10. Kendinize olan güven duygunuzu arttırır. 

11. Rahat olmanıza yardımcı olur. 

12. Kısa süreli bilgileri hafızanızda tutma kabiliyetini geliştirir. 

13. Fiziksel zindeliğinizi geliştirerek, hayata daha yaratıcı olarak adapte olmanızı sağlar. 

14. Spor yapmak, sıkıntılarınızın azalmasına, eğlenme ve neşelenmenize, kısaca hayattan zevk almanıza yardımcı olur.

15. Akciğer kapasitenizi arttırarak, oksijenin akciğerlerden kana geçebilme kabiliyetini arttırır. 

16. Kalp krizi geçirdikten sonra, hayatta kalma şansınızı arttırır. 

17. Koronerde kan pıhtılaşma hassasiyetini düşürür. 

18. Kandaki yoğunlaşmayı azaltır 

19. Kalbinizin daha verimli pompalama işlevini yapmasını sağlar. (http://arsivbelge.com)

 

Aslında sporun, ve bana göre özellikle yüzmenin yüzlerce yararı vardır vücudumuza ve aklımıza. Ama kim bunlara inanıyor ki, ayıplar, günahlar peşinde sürüklenip gidiyoruz.

Sonra da, 40’nda 50’sinde marazlı insanlar olup çıkıyoruz. 

 

Toplumları kurtaran bilinçli eğitim ve bilinçli spordur. Yazın bunu kafanızın bir kıyısına.