Stadlarda olayları çıkaran taraftar profiline bir örnek. (Ders-1)

Bir insan.. Kendi takımından bahsetmek, onun başarılarıyla övünmek, sporu bir eğlence ve şenlik olarak görmek, insanları sportmenliğe davet etmek varken.. neden sürekli kendi takımını başka ve hep aynı takımla kıyaslar? Kendi takımını daha başarılı göstermeyi neden hep o aynı takımın başarılarını küçümseyerek yapmaya çalışır? Başkalarını aşağıya çekip onun omuzlarına basarak yükselmek hırsı neden bütün ruh dünyasını kaplar? Ne tür bir ruhsal yapıda olması gerekir? Yıllarca çevresindeki o diğer takımın başarılarını doyasıya yaşayan insanlar gibi olamamak onda travma yaratmış olabilir mi? Bu travmaları uzun süreli yaşamış olmasından dolayı "travma sonrası stres bozukluğu" rahatsızlığı yaşıyor olabilir mi? Kimbilir belki de ağır "flashback"ler de görüyordur gün boyu ya da geceleri sürekli uyandıran kabuslar. Mesela o nefret ettiği takım bir kupa alırken kupayı havaya kaldıran futbolcu belki de pis pis gülerek kendisine bakıyordur.

Bir insan.. İnsanlara değer vermek, önyargıyla yaklaşmamak, her kim olursa olsun nezaketi elden bırakmamak varken.. neden kendinden gayri herkesi cahil bilir, bunda ısrar eder, herkese neyi nasıl düşüneceğini öğretmeye çalışır? Neden kendisini bu yönde yapıcı olarak eleştirmeye çalışanlara küçümseyici, hakaretvari sözcüklerle alaycı cevaplar verir? Neden insanlara (tanımadığı, yaşını veya halini bile bilmediği halde, kendisine kibarca hitap edilse bile) "sen" "sana" "güzelim" "aklın almadıysa sor" şeklinde hitap eder, konuşur? Onu olgunluğa ve saygıya davet eden insanlara "boş lafları bırak, verecek cevabın var mı" diye kışkırtıcı bir şekilde saldırır? Neden cevap verilse bile, verilecek bu cevabı anlamayacağı her halinden belli olan nefret yüklü ruh yapısına sahip olduğu için cevap verilmeyişini, verilecek cevap olmadığından sanır?

Bir insan.. Yaşanan her olayı yaşandığı zamanın şartlarını da düşünerek anlamaya çalışmak varken, Türk olmayan takımlara karşı kazanılan zaferleri bir Türk olarak doyasıya yaşamak varken.. neden Avrupa takımlarına karşı bir galibiyet almanın bile tüm yurtta sevinç yarattığı günlerdeki ruh halini ve bu ortamda kazanılan muhteşem zaferleri anlamamakta ısrar eder ve bugünleri o günlerle kıyaslarken hayatın sadece istatiskî verilerden oluştuğunu sanır? İşine gelen yerde objektif olmak adına istatistikten yararlanırken, istatistikler işine gelen cevabı vermiyorsa onları da subjektif olarak ele alır veya istediği yorumu uydurur? Neden takımının Türklüğünü sadece kurtuluş savaşında şehit olmuş oyuncularına havale eder? Kendi takımının Türk olmayan takımlara karşı kurtuluş yıllarındaki bir galibiyetini Türklüğün zaferi olarak ve dolayısıyla kazanılmış en büyük başarı olarak görüp, avrupada başarı kazanan diğer Türk takımının başarılarını küçümser? Neden bu ortak sevinçleri yaşamak ona zor gelir?

Kompleks desek? Yükseklik kompleksi?.. Aşağılık kompleksi?.. Hatta bunların her ikisi birden? Mesela daha çok yükseklik kompleksi biraz da aşağılık kompleksi? Sanırım en uygun tanımlama bu olacak.. Bir tanesini çekeriz de, her ikisinden de olunca çekilmez ki be kardeşim!

Okumak cehaleti alırmış..

Sonra da soruyorsunuz, nasıl oluyor da bu stadlarda insanlar kavga ediyor, küfrediyor diye? İşte bu okumuşu.. Cevabını aldınız mı?