Stres

Dertliyim. Gönlüm karanlık. Yazdıklarım mizah olmuyor. Yapamıyorum. Benden iyileri var. Başbakan var. Bakanlar var. Belediye başkan adayları var. Çığırtganları var. Herkes mizah yapıyor. Cem Yılmaz bile bu kadar güldüremez. Bu durumda bir terslik var. Bizim bunların yaptıklarına ve söylediklerine gülmememiz lazım. Hıçkırarak ağlamamız lazım. Ama olmuyor.

İnternette gördüm. Bir uzman, stresle başa çıkmanın yollarını anlatırken, “bol, bol gülün” önerisinde bulunuyor. Bu durumda bizim içinde bulunduğumuz ortama şükretmemiz gerekiyor. Ay! Hiç güleceğim yoktu sayın Bakanım. Beni güldürdünüz. Allah da sizi güldürsün. Stresle başa çıkmanın bir yolu da, iyi bir kahvaltıyla güne başlamakmış. Ben iyi bir kahvaltı yapmayalı yıllar oluyor. Kahvaltı genelde sabahları yapılır. Ama zamanımızda kahvaltı sayısı arttı. İlkine sabah kahvaltısı diyoruz. Daha sonra öğle ve akşam kahvaltıları geliyor. Eğer akşam kahvaltısı bütçeye zarar diyorsanız, günlük makarna kürü ile geçiştirebilirsiniz. Uzmanın dediğine göre stres, aslında faydalı bir şeymiş. Vücudumuzdaki bir çok organı faaliyete geçiriyormuş. Bende son günlerde organlarım neden bu kadar çok faaliyette diyordum. Hatta hiç umulmadık organlarım bile faaliyete geçtiler. Demek oluyor ki, bende aşırı stres var. Ama iyi bir kahvaltı yapamadığım için, başa çıkamıyorum. İşte ben ondan dertliyim. Ondan gönlüm karanlık. İyi bir kahvaltıyla güne başlayamadığım için, dünya ile başa çıkmam mümkün değil.

Şimdi şöyle mükellef bir kahvaltı masası olsaydı. Avrupa Yakası dizisini izlerken görmüştüm. Üç kişi kahvaltı yapıyorlar. Masanın bir köşesinde sucuk, salam, sosis, pastırma çeşitleri. Öbür köşede, bal, tere yağı, reçel çeşitleri. Ortada meyve ve sebzeler. Kocaman birer bardak portakal suyu. Makbule de durmadan börek, çörek çeşitlerini masaya yığıyor. İşte kahvaltı bu. Dizinin yapımcısı, yönetmeni. Allah rızası için, duyun beni. Böyle kahvaltılı bir bölümde bana da ufak bir rol verin. Stresimi atamazsam, organlarım perişan olacak.