Şu dünyada kim leke?

Yüzden sonra galiba yüz birde böyle oluyor, bilemiyorum; çünkü başıma ilk kez geliyor. Ben yüzde biraz molaladım, yüz bir acele etmemi istiyordu ama...
Sabah tıraş olurken aynada yabancı bir gözle bakıştık, ben değil miyim?
Tam o esnada elektrikler gitti. Kesildim gözümden! Şehir İstanbul. Yıl 2007, Şurda 2008'e bir kalmış. Sabah sabah karanlığım. Saat 06.30. Gün aydınlanmamış. Dışarıda, hemen sizin yanınızda klasik bir İstanbul yağmuru var.
Mum yaktım. Tam bir, iki, üç mum yaktım. Yarım değil, tam! O kokuda, o yalnızlıkta, babamın temmuzda, bir temmuzda bana hediye ettiği, bana bana, tıraş makinesiyle tıraş oluyorum; o mum ışığında, gölgem kalabalık.
İyi kesiyorsun değil mi?

Sabah sabah piyanomun tuşlarına dokunan kim ola?
Gözün aynada. Gözün aynadaki gözde. Bu gözün ardında biri mi var, daha biri? Arkana baktın, öte ardına. Evde uyuyan iki can daha var. Uyuyana karanlık zarar etmez.

Ya tıraş olana karanlık dokunur mu?
Aynadan kaçırıyorsun gözünü. Aynaya bakmadan tıraş oluyorsun. Tıraşın bitti bitecek. Şimdi gün aydınlanır. Günün aydınlanmasına daha yarım saat var. O zamana kadar ışık gelir bana.
Gözlerine bak gözlerinle çabuk!...Işık gelemeyecek!...
Bu dünyada bir leke miyim ben? Şu dünyada her insan aslında kapladığı alan adına, yer, bir lekedir, kesin!

Dikkat et, sakına kesme yüzünü, kestin bileeee!...
Babamın hediyesi bu makine asla yüzümü kesmezdi, o kadar da emin olmamalıymışım, haklısın; babam gideli kaç temmuz oldu, olmuş?
Babamın yüzünde iyi durmamış bu, benim yüzümde nasıl duruyor, söylesene göz!...
Gözümün içinden, daha dikkatli bakınca, derinimden o çıktı, o çıkıp hırladı bana, korktum; ışığı mışığı beklemeden o hal ile attım kendimi sokağa; İstanbul tutar sarar beni bilirim.

1.Not: Acaba diyorum, gözümü aynada bırakıp gözsüz yaşamaya devam etseydim, hep karanlık, en azından bir gün, bu gün, nasıl dururdum İstanbul'da veya İstanbul bende?

2.Not: Görüyorum gözümde, sabah sabah İstanbul hemen kapının ardında dururken; aceleye getiriyorum yaşamı, yaşamayı ki ölüm bildik sakinliğiyle hemen, hemen yanıbaşımızda.

3.Not: Aynaya baktın. Biz gördük, hepimiz, baktığın göz, gördüğün senin gözündü; ama sonra aynadan çıkan göz kesinlikle bir başka gözdü, bir başkasının!