Şu sıralar

O değil de;

‘Şu sıralar çok imkansız görünüyor herşey’

Al işte, daha şimdiden başladı. Ben ısrarla ‘herşey’ yazmaya çalıştıkça Word benden akıllı ya, o da ısrarla ‘her şey’ diye ayırıyor. Ayrılıktan kime ne hayır geldiyse sanki…

Ne diyordum; İmkansız… Hadi bunu cümle içinde kullanalım,

‘Zoru başarırım, imkansız zaman alır’

Bide böyle bi geyik var dimi… Bu cümlenin mimarına ‘hadi oradan! hadi oradan!’ demek istiyorum ve izninizle dedim bile…

O değil de;

İmkan/sız

İmkansız/ım

İmkan/sızım

Valla bunu da demiş bulundum da benden hayır beklemeyin. Ööölesine ortaya bıraktım… Ne haliniz varsa görün…

O değil de;

‘Şu’ sıralar herşey imkansız da, sanki ‘o’ sıralar, ‘bu’ sıralar imkansız değil.

Bazen bazı şeyler her zaman imkansız… 

İlginç ve sahte olan tarafı ise, insanların imkansıza anlam yükleyerek imkan dahiline getirmeye çalışmaları. 

Biz bunlara halk arasında,

Suni imkanlar

Ya da

Yapay imkanlar… diyoruz.

Halk falan yok, ben uydurdum. Gecenin bu vakti ne halkı!

O değil de;

‘İmkansız olan şeyler vardır bilirsin
Yaşlanmamak gibi, ölmemek gibi
Ve seni sevmemek çigan gözlüm
Mümkün değil ki
Çıkarıp atamam içimden
Neyleyim yer etmişin bir kere
Ne zaman elime bir kağıt alsam
Siner güzelliğin kelimelere
Yumsam gözlerimi seni seyrederim
Devamlı bir musiki kulaklarımda sesin
Mevsimler seninle başlar, seninle biter
Yıl oniki ay benimlesin’

Ümit Yaşar Oğuzcan

O değil de;

İyi bayramlar.