Su şişesi!

Ne zamandır İstanbul’un akşam trafiğine girmemiştim.

Bir daha da girmem!

Bizim Selami bir aydır Taksim’de kurs alıyor! Bugün son günüydü. Öğleden sonra üç gibi gittim onu almaya. Yarım saatte Taksim’deydim. Arabayı, kaldığı otelin otoparkına bıraktım, Taksim’i dolaşmaya çıktım!

Yağmur başlayınca bir cafede oturup beklemeye başladım! Saat beşte Selami ve arkadaşları geldiler. Akşam sekizde Saraçoğlu stadının yanındaki bir halı sahada maçları varmış! Otelden ayrıldık, yola çıktık.

Adım adım ilerliyoruz! Mecidiyeköy’e gelene kadar saat yedi oldu!

“Biz maça geç kalacağız bu gidişle!”

“Metrobüse binelim!”

“İyi fikir!”

Dört arkadaş arabadan indiler!

Bir de sıkışmışım ki!

Ne yapayım diye düşünüp duruyorum! Kenara çekip durmak da mümkün değil! Su şişesi arıyorum arkada! Yok!

Bir kâğıt bardak buldum!

Ya fazla gelirse?

Tam o anda Ali Sami Yen stadının olduğu yerdeydim! Şantiye girişi var orada! Özel Halk otobüsünün önünden daldım içeri!

Atladım arabadan!

Bekçi bağırıyor!

“ Nereye Abi?”

“Sıkıştım kardeşim!”

“Abi merdivenlerden çık; orada tuvalet!”

Merdivenleri kim çıkacak?  Ama çıktım!

Dönüşte bekçiye mazeret bildirdim tabi!

“Arabada şişe yoktu da!”

“Olur böyle şeyler Abi!”

Sağ olsun yolumu da açtı!

Şimdi Fizan’a bile gidebilirdim!

Gece dokuzda evdeydim!

Bir daha yola su şişesiz çıkmam!

Hele de İstanbul trafiğinde!