- Kategori
- Şiir
Su ve toprak
Sonunda gök yarıldı
Pencereden
Bir iki derken, boşanıverdi
Yeryüzüne, dizginlerinden.
Dağıldı bir sürü damla
Sardı her yeri, ıslak
Fışkırdı topraktan, umut
Rengarenk gökkuşağı olarak.
Toprak açtı ana kucağı
Bağrında en güzel tat
Dünyada başka yok, bilesin
Toprak ta bütün hayat.
30-01-2009 - İZMİR