Su...

Gökyüzünden, doğaya düşen bir damlayla başlar: Hikayen
Derenin, Irmakların,  çağlayan sevgilisi,
Denizin, Okyanusların çılgın aşkı
Masalın, şiirin, asillik, berraklık öznesi,
Öykünün, romanın saflık, yalınlık metaforu.

Bir damlan ile başlar: Yaşam
Bir damlan ile sonlanır: Hayat
Gökyüzünde yokluğun: Çöl
Yeryüzünde fazlalığın: Çile
Bazen inancın; duası,
Düğümlenen doğanın yaşam anahtarı,
Hayatın kilidi
Doğanın, yaşam kaynağı mucizesi,
Kirpik de; bir damlan

Hüzün de,
Keder de: Aydınlık
Sevinç de,
Neşe de: Gökkuşağı
Yudum yudum hayat veren,

Damla, damla yaşamı sonlandıran…
Ey… SU!
Emek de: Ter
Doğa da: Umut’sun.

Sedat Çalışkan